Πρεμιέρα για τη θεατρική ομάδα του Δημοτικού Θεάτρου

Την παράσταση «Όνειρο καλοκαιρινής νυκτός» του Ουίλιαμ Σέξπηρ, («A Midsummer Night's Dream», William Shakespeare) πρόκειται να παρουσιάσει στο κοινό των Μεγάρων το Δημοτικό Θέατρο Μεγάρων υπό την αιγίδα της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Δήμου στο Στρατουδάκειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Μεγάρων.

Σκηνοθεσία : Γιώργος Μαρδάς

Το έργο το οποίο έχει παιχτεί σχεδόν σε όλες τις χώρες του πλανήτη είναι, μια «ελαφριά» ρομαντική σάτιρα – κλασσική στο είδος της – και προσφέρει στον θεατή το ευχάριστο συναίσθημα σε όλη την διάρκειά του ότι θα έχει «ευτυχισμένο τέλος»

Παραστάσεις:
Παρασκευή 29/11
Σάββατο 30/11
Κυριακή 1/12
Δευτέρα 2/12
Παρασκευή 6/12
Σάββατο 7/12
Κυριακή 8/12
Δευτέρα 9/12

Έναρξη 20:45
Είσοδος ελεύθερη

Ποιός θυμάται την Οικοδομή;

Κώστας Μασούρας

Η πτώση του εθνικού τοτέμ της ελληνικής οικονομίας

Αν το μεταπολεμικό κοινωνικό συμβόλαιο μπορούσε να πάρει κάποια υλική μορφή, αυτή θα μπορούσε να είναι ένα οικοδομικό γιαπί. Λίγα οικονομικοκοινωνικά μορφώματα συμπυκνώνουν και αποτυπώνουν με τόση πληρότητα κι ενάργεια τους βασικούς όρους του κεφαλαιοκρατικού συμβολαίου , όπως συμβαίνει στην οικοδομή: Τον καταμερισμό χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας, το κέρδος ως άμεση δυνατότητα που παρέχει η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και της γης, τη λειτουργία της γεωπροσόδου, την κατακόρυφη διάρθρωση και την ιεραρχία της παραγωγικής διαδικασίας, τους όρους παρεμβολής της τεχνολογικής εξέλιξης στις παραγωγικές σχέσεις και το προϊόν της εργασίας, ακόμη και τη λειτουργία του “έθνους”. Στην οικοδομή αποκαλύπτεται σε όλη του τη γύμνια και την καθαρότητα, αυτό που στη σύγχρονη ιστορική συγκυρία συντηρείται συγκεκαλυμμένο: Η ύπαρξη και η διάκριση των κοινωνικών τάξεων, η αλληλοπλοκή και η μεταξύ τους διαπάλη, αλλά και η αλλοτρίωση της εργατικής τάξης με το προϊόν της εργασίας της, μέσα στο διαρκή αγώνα για την επιβίωση της.

Φασισμός: Αναζητώντας τη φωλιά του φιδιού

Παναγιώτης Μαυροειδής*

Πολλά τα έργα ιστορικών που αποτιμούν την πορεία της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Στα περισσότερα από αυτά,  αναφερόταν σχεδόν μονότονα μέχρι πρότινος,  ότι η Ελλάδα και οι χώρες της Ιβηρικής Χερσονήσου, αποτελούσαν εξαίρεση στην τάση ανάδυσης και ισχυροποίησης ειδικά των νεο-φασιστικών και νέο-ναζιστικών ρευμάτων.

Σήμερα, η ελληνική κοινωνία, με τρόμο, έκπληξη, ανησυχία ή υποκρισία κατά περίπτωση, διαπιστώνει την εφιαλτική και ισχυρή παρουσία της πλέον αντιδραστικής και βίαιης εκδοχής του νέο-ναζισμού που εμφανίστηκε ποτέ στις χώρες της Ευρώπης.

Ας «ανοίξουμε την εικόνα» χρονικά και κυριολεκτικά.

Μετά την αντιφασιστική νίκη στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, το φασιστικό ρεύμα, σε διάφορες εκδοχές, επεχείρησε την ανασυγκρότησή του, σε όλες  σχεδόν τις χώρες. Τα παραδείγματα της Γαλλίας και της Ιταλίας ήταν τα πλέον χαρακτηριστικά, τόσο  από την άποψη της σχετικά μαζικής απήχησης αυτών των προσπαθειών, αλλά και σε ότι αφορά τις ιδεολογικές πολιτικές διεργασίες αναδιαμόρφωσης των μισανθρωπικών αυτών δοξασιών.

Πολυτεχνείο: Ήττα της γραµµής περιορισµού της πάλης στα µέτρα του εφικτού

                          Άγγελος Χάγιος, Σήφης Καυκαλάς

Το μεγαλείο του αντιδικτατορικού αγώνα με αποκορύφωμα τη Νομική και την εξέγερση του Πολυτεχνείου  συμπυκνώνεται στην αναγέννηση της ελπίδας για μια «νέα Ελλάδα», για μια άλλη κοινωνία, με όπλο τη δύναμη του οργανωμένου λαού. Αναδεικνύεται στο ανατρεπτικό πολιτικό μήνυμα και πλαίσιο που εμπνέει 40 χρόνια το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα.

Η  ανάγκη τομής γίνεται συνείδηση

 Μια «αντικειμενική» προσέγγιση της ιστορίας του αντιδικτατορικού αγώνα και του Πολυτεχνείου, και ειδικά της διαπάλης των γραμμών μέσα στην Αριστερά, είναι αναγκαία από τη σκοπιά της επαναστατικής Αριστεράς και της προοπτικής της.

Μέσα στον αντιδικτατορικό αγώνα και για τις δικές του ανάγκες αναπτύσσεται και στη χώρα μας, ιδιαίτερα στη νεολαία, ένα νέο επαναστατικό ρεύμα, το οποίο διαμορφώνεται πιο συνειδητά από το 1971, στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης του 1970. Επηρεάζεται από την εμφάνιση νέων επαναστατικών τάσεων σε μια σειρά από χώρες: από τον Τσε, τον Μάη του ‘68 και τις ταξικές συγκρούσεις στην Ιταλία, κι από τα εθνικοαπελευθερωτικά αντιιμπεριαλιστικά κινήματα στο Βιετνάμ, την Ταϊλάνδη, την Παλαιστίνη και την Αφρική.