Του Δημήτρη Ν. Αγιομυργιαννάκη*
Μετά από την πρόσφατη προσχώρηση
του ΣΥΡΙΖΑ στην μερίδα αυτή του πολιτικού κόσμου της χώρας, που θεωρεί ότι η
Ελλάδα πρέπει πάση θυσία να παραμείνει στο Ευρώ και με δεδομένο τη διαφαινόμενη
συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και προθύμων
που θα προκύψει στις επικείμενες εκλογές, γίνεται επιτακτική όσο ποτέ, η ανάγκη
να εκπροσωπηθεί πολιτικά και κοινοβουλευτικά το μέρος αυτό της κοινωνίας, που
στήριξε την απελθούσα κυβέρνηση, στην υπόσχεση της για σκληρή διαπραγμάτευση
εντός του Ευρώ, υπό την προϋπόθεση να μη δεχτεί καμία θυσία για το νόμισμα
αυτό. Οι ραγδαίες εξελίξεις μετά την υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου από τον
εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ και τις άλλες πολιτικές εφεδρείες του συστήματος
επιβάλλουν όχι μόνο την επεξεργασία ενός σχεδίου εξόδου από το Ευρώ αλλά και
μια αποσαφήνιση των λόγων για τους οποίους, η επιλογή της επιστροφής σε εθνικό
νόμισμα προκαλεί τόσο μεγάλη αναταραχή, στους πολιτικούς και οικονομικούς
κύκλους, που συντάσσονται με το ενιαίο νόμισμα.