Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Παρατηρήσεις για την παρέλαση

Απο: Spyragellos Patsis

Καταρχας αγαπητοι μου συμπολιτες θα ηθελα να ευχηθω σε ολους Χρονια Πολλα.


Σημερα ειναι η ημερα της μνημης, της θυσιας των προγωνων μας για την ελευθερια της πατριδας μας. Ειναι η ημερα που δεν πρεπει ποτε να ξεχασουμε, και που πρεπει να διδαξουμε στα παιδια μας και στα παιδια των παιδιων μας.
Σημερα τιμουμε οσους θυσιαστηκαν για την ελευθερια της πατριδας μας, την δικη μας, των παιδιων μας. Περασε πολλα δεινα η χωρα μας, σφαγιαστηκαν και εκτελεστηκαν χιλιαδες συμπατριωτες προγονοι μας, πολεμησαν μεχρι θανατου για την ελευθερια μας. Παιδια, μαναδες, ηλικιωμενοι πεθαναν απο την πεινα. Ποσοι απο εμας δεν ακουσαμε ιστοριες απο τους παππουδες μας που επεζησαν του πολεμου;
Ποσοι απο εμας δεν ακουσαμε απο τους παππουδες μας να μας λενε για το πως οι Ιταλοι και οι Γερμανοι επαιρναν δικους τους ανθρωπους στο αποσπασμα;
Και τοσες ιστοριες που οτι και να πουμε ειναι λιγο. Ποσες φορες ακουσα απο τον παππου της γυναικας μου να μου λεει για τον θειο του που πολεμησε και σκοτωθηκε στα βουνα πολεμοντας.  Για τις ομαδικες εκτελεσεις αθωων παιδιων, γυναικων, ανδρων. Ειναι τοσα πολλα που εχω ακουσει που θα χρειαζοταν βιβλιο να γραψω.
Συκλονιστικες στιγμες, με τις σειρηνες να ουρλιαζουν καθε φορα που δεχομασταν επιθεση, τα φωτα να σβηνουν, τα παραθυρα και οι πορτες να κλεινουν. Ο φοβος καθε φορα που χτυπουσε η πορτα και εμπαιναν και ζητουσαν απο οσους ηταν μεσα στα σπιτια "παπία, παπία",που σημαινε χαρτια, ταυτοτητα. Ο ψυχρος θορυβος των γερμανικων στουκας, και η σκληρη μαχη που εδιναν οι πιλοτοι μας για τα πολεμησουν στον αερα, και η αυτοθυσια τους οταν τελειωναν τα πυρομαχικα, επεφταν με ορμη επανω τους, εχαναν τη ζωη τους, αλλα ομως τους κατεριπταν.
Για ολους αυτους τους λογους, σημερα ειναι ημερα τιμης και δοξας.
Ποιο απο τα παιδια που παρελασε σημερα μπροστα απο το μεγαρικο λαο καταλαβε τον λογο της παρελασης;
Ενιωσα σημερα πως ημουν στο next top model. Αυτη ειναι η τιμη; Αυτη ειναι η δοξα; Αυτη ειναι η υπερηφανη νεολαια;
Σε μια ημερα, εθνικης επετειου, δεν γινεται να υπαρχει σεβασμος; Ολα τα κοριτσια που ειδα σημερα, η μαλλον τα περισσοτερα για να ειμαι ακριβεστερος, περπατουσαν και παραπατουσαν με τα δωδεκαποντα παπουτσια, γινοταν συναγωνισμος για το ποια εχει την πιο κοντη φουστα και το πιο καλο χτενισμα. Δεν ειναι ντροπη αυτο;
365 ημερες εχει ο χρονος, μπορουν να ντυθουν οπως θελουν, αυτες τις δυο, την 28η Οκτωβριου και την 25η Μαρτιου, που εχουν την τιμη να παρελασουν, για να τιμησουν την ιστορια της χωρας μας, δεν μπορουν να ειναι οπως αρμοζει; Αγανακτησα με αυτα που ειδα σημερα.
Πιο πολυ ομως με πειραξε το γεγονος,που δεν ειδα τα στρατευμενα νιατα. Που ηταν ο στρατος σημερα; Γινεται Εορτη Εθνικης Επετειου, χωρις να παρελασει ο στρατος; Και σας πληροφωρω πως αυτο δεν ειναι μονο δικη μου αποψη,αλλα πολλων ακομα συμπολιτων μας που καθονταν διπλα μου.
Ντροπη και αισχος.
Μπραβο στους συλλογους, που ηταν αξιοπρεπεστατοι, στο Σωμα Ελληνιδων Οδηγων, στους προσκοπους και στην εθελοντικη ομαδα του Κουρου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.