ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΡΩΝ
Σας ενημερώνουμε ότι η συμμετοχή των εμπορικών καταστημάτων στα ΜΕΓΑΡΑ στο κάλεσμα για ΚΛΕΙΣΙΜΟ την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου , έφτασε στο 100%.
Στις 10:30 πμ την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση των Εμπόρων της πόλης και ομιλία του προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου κ. Δρίτσα Ιωάννη, στην κεντρική πλατεία των Μεγάρων.
Σας γνωρίζουμε επίσης ότι ο Πρόεδρος μαζί τον Γ. Γραμματέα του Συλλόγου επέδωσαν ΥΠΟΜΝΗΜΑ με τις θέσεις του Ελληνικού Εμπορίου στον Δήμαρχο Μεγάρων & Ν. Περάμου κ. Μαρινάκη.
Μέγαρα 24 Φεβρουαρίου 2011
Μετά τιμής
Το Δ.Σ.
Ακολουθεί η μελέτη του ΙΝΕΜΥ για το κελίσιμο μιας επιχείρησης ... ο λόγος στην απεργία και το τελικό υπόμνημα.
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟΥ & ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΙΝΕΜΥ
ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Δημοσιονομικο και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ κοστοσ από το κλεισιμο μιασ επιχειρησησ |
ΑΘΗΝΑ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011
Μελέτη με θέμα: Δημοσιονομικό και κοινωνικοοικονομικό κόστος από το κλείσιμο μιας επιχείρησης |
Εισαγωγές παρατηρήσεις
Την τελευταία περίοδο αναπτύσσεται στο Δημόσιο Διάλογο μία συζήτηση αναφορικά με την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Πιο συγκεκριμένα, προβάλλεται το επιχείρημα περί μη παραγωγικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες στην Ελλάδα, σύμφωνα πάντα με την αντίστοιχη υπόθεση εργασίας, έχουν μεταπρατικό χαρακτήρα και είναι αυτές που «παράγουν» τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή.
Μια τέτοια αντίληψη εντάσσεται σε μία γενικότερη θεωρία, η οποία συνδέει αυτόματα και άμεσα το μεγάλο μέγεθος των επιχειρήσεων με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, τις οικονομίες κλίμακος και τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Σε αυτές τις θεωρίες, τα όρια επαληθευσιμότητας είναι όχι απλά περιορισμένα, αλλά τις περισσότερες φορές δεν αντέχουν σε καμία ιστορική και σε βάθος εξέταση. Αυτό αποδεικνύεται από πρόσφατα στοιχεία σε έρευνες και μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στη Β. Αμερική και πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Σύμφωνα με αυτές έχει διαπιστωθεί ότι η εγκατάσταση και λειτουργία των μεγάλων επιχειρηματικών μονάδων (πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα, big – box stores, κα.) χαρακτηρίζεται από τεράστια δυσκαμψία και μεγάλο περιβαλλοντολογικό κόστος, αφού η συντήρηση τους και ο εξοπλισμός τους καταναλώνει υπερβολικά μεγέθη ενέργειας. Επιπλέον, η αποκέντρωση τέτοιων μονάδων με την εγκατάστασή τους σε απόσταση από τα κέντρα των πόλεων και τις κατοικημένες περιοχές, δημιουργεί ένα υπέρογκο κόστος μετακίνησης το οποίο επιβαρύνει τον καταναλωτή.
Σε περιπτώσεις κλεισίματος τέτοιων επιχειρηματικών μονάδων, προκύπτει το λεγόμενο «βυθισμένο κόστος», ένα κόστος που ριζώνει, δηλαδή επιβαρύνει ιδιοκτήτες και δημόσιο για πολύ χρόνο μετά από το κλείσιμο της επιχείρησης. Η απόσβεση του εξοπλισμού αυξάνει ενώ είναι αδύνατον να μεταπωληθούν εύκολα σε άλλες επιχειρήσεις. Εν τέλει ακόμα και αυτού του είδους οι επιχειρήσεις επιλέγουν, πολύ μικρότερα μεγέθη, προκειμένου να επιτευχθεί μεγαλύτερη βιωσιμότητά τους.
Σε αντίθεση, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, λόγω του μικρού τους μεγέθους χαρακτηρίζονται από ευελιξία τόσο στη συνολική επιχειρηματική τους δράση όσο και στην εγκατάσταση και τη λειτουργία τους. Οι επιχειρήσεις αυτές είναι περισσότερο προσαρμοστικές και πιο αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση κρίσεων και προβλημάτων.
Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να αναδειχτεί ότι το κλείσιμο μιας επιχείρησης δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση. Για τους μισθωτούς που χάνουν τη δουλειά τους, για τους εργοδότες που χάνουν το επενδεδυμένο κεφάλαιο αλλά και τη θέση εργασίας τους, για την «οικογενειακή βοήθεια» που θα πρέπει να αναζητήσει μισθωτή απασχόληση για να εξασφαλίσει το οικογενειακό εισόδημα, για το τραπεζικό σύστημα που έχει μεγάλες απώλειες από δάνεια και έσοδα συναλλαγών και βέβαια για το Δημόσιο Ταμείο. Το δημοσιονομικό και το κοινωνικοοικονομικό κόστος κάθε «λουκέτου» είναι πολύ σοβαρότερο από όσο επιφανειακά εκτιμούν πολλοί.
Ποιες είναι επομένως οι απώλειες για το Δημόσιο σε περίπτωση διακοπής της λειτουργίας μιας επιχείρησης;
Αντίθετα στην παραφιλολογία που αναπτύσσεται σχετικά με το γεγονός ότι σε περίοδο κρίσης «…όποια επιχείρηση δεν αντέχει, ας κλείσει» ή ότι «…οι μικρές επιχειρήσεις τρέφονται τόσα χρόνια από το Κράτος….», η παρούσα μελέτη αναδεικνύει τι πραγματικά χάνει το Κράτος, όταν υποτιμά τη συμβολή των επιχειρήσεων και προκαλεί τα λουκέτα στην αγορά.
Επειδή η υιοθέτηση προτύπων που μπορεί να έχουν εφαρμοστεί συχνά και με επιτυχία σε άλλες χώρες, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τοπικών κοινωνιών και αγορών και των συνισταμένων που αναπτύσσονται μέσα σε αυτές, μπορεί να μας οδηγήσει σε ανεδαφικά συμπεράσματα και λανθασμένες προβλέψεις, κρίνεται ως σκόπιμη η ανάλυση επιμέρους παραδειγμάτων εμπορικών επιχειρήσεων διαφορετικής νομικής μορφής η καθεμία, προκειμένου να αποκτήσουμε μία όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη εικόνα για το μέγεθος του προβλήματος.
Οι Μικρές επιχειρήσεις αποτελούν κρίσιμο μέγεθος για την ελληνική οικονομία. Η ευημερία και η οικονομική τους υγεία θα μεταλαμπαδευτούν και στους υπόλοιπους παρεμφερείς κλάδους και θα αποτελέσουν την σπίθα που τόσο πολύ χρειάζεται η ελληνική οικονομία προκειμένου να αποκολληθεί από το οικονομικό τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια. Από τις έρευνες της ΕΣΕΕ φαίνεται ότι το 36,1% των ατομικών, ομόρρυθμων και ετερόρρυθμων επιχειρήσεων προμηθεύονται το σύνολο των εμπορευμάτων τους από Έλληνες προμηθευτές, ενώ το ποσοστό αυξάνεται και ανέρχεται στο 42,1% όσον αφορά τις κεφαλαιουχικές εταιρείες ( ΑΕ και ΕΠΕ ). Από την παράθεση των παραπάνω ποσοστών γίνεται εύκολα αντιληπτό πως υπάρχει έντονη αλληλεξάρτηση μεταξύ εμπόρων και παραγωγών/προμηθευτών και συνεπώς ο μαρασμός και η παρακμή του ενός κλάδου αργά η γρήγορα θα μεταδοθεί (μετακυλήσει) και στον άλλο.
1. Μεθοδολογία
Με σκοπό τον υπολογισμό του κόστους ή των απωλειών για το Δημόσιο από το κάθε «λουκέτο» επιλέχτηκαν μια σειρά από ποσοτικές αλλά και ποιοτικές μεταβλητές. Στην συνέχεια έγιναν οι αντίστοιχοι υπολογισμοί ώστε να καταστεί εφικτό να καταλήξουμε σε μια συγκριμένη, μετρίσιμη οικονομική απώλεια. Οι υπολογισμοί αυτοί εφαρμόστηκαν σε τέσσερα διαφορετικά παραδείγματα/ περιπτώσεις μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι οι υπολογισμοί που ακολουθούν δεν έχουν λάβει υπόψη τους τις ποιοτικές μεταβλητές και άρα τις έμμεσες επιπτώσεις.
Πιο συγκεκριμένα υπολογίστηκαν οι παρακάτω κατηγορίες εσόδων για τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα.
Ποσοτικές μεταβλητές (άμεσες)
· Φόρος Εισοδήματος Νομικών Προσώπων (ΦΕΝΠ).
· Φόρος Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕΦΠ).
· Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι επιχειρήσεις.
· Δημοτικά Τέλη, τα οποία θα πρέπει να εισρεύσουν στα ταμεία των δήμων και κοινοτήτων.
· Ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ (Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών)
· Εισφορές σε Τ.Ε.Α.Υ.Ε.Κ. (ΤΑΜΕΙΟ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ)
· Εισφορές λόγω Φ.Μ.Υ. (Φόρος Μισθοδοσίας Υπαλλήλων).
· Έσοδα από τη φορολόγηση των ιδιοκτητών – ενοικιαστών των ακινήτων, στα οποία στεγάζονται οι εμπορικές επιχειρήσεις.
· Τέλος Χαρτόσημου Επαγγελματικής Στέγης.
· Επιβάρυνση προϋπολογισμού του ΟΑΕΔ, λόγω καταβολής επιδόματος ανεργίας.
Έμμεσες ή ποιοτικές μεταβλητές
· Διαφυγόντα κέρδη από την αύξηση του μη μισθολογικού κόστους για τις επιχειρήσεις.
· Απώλεια δυνητικών εσόδων από την φορολόγηση της καταναλωτικής δαπάνης.
· Ψυχολογική καταρράκωση του «επιχειρείν».
· Άμεση επίπτωση στην παραγωγική αλυσίδα, εξαιτίας της συνεπακόλουθης κατάρρευσης των προμηθευτών
2. Τα Παραδείγματα
Τέσσερα διαφορετικά ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Παράδειγμα 1: Νομική μορφή επιχείρησης: Ατομική Μέσος ετήσιος τζίρος: 75.000 ευρώ Αριθμός μισθωτών: 0 Καθαρά προ φόρου κέρδη: 14.000 ευρώ Ιδιόκτητο, Περιοχή: Αθήνα Επιχειρηματίας με 17 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμος με δύο παιδιά Ασφάλιση στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) |
Παράδειγμα 2: Νομική μορφή επιχείρησης: Ατομική Μέσος ετήσιος τζίρος: 100.000 ευρώ Αριθμός μισθωτών: 1 άτομο, πωλήτρια, με 15 χρόνια προϋπηρεσία, και έγγαμη με δύο παιδιά Καθαρά προ φόρου κέρδη: 22.000 Ενοίκιο, 1.800 ευρώ, (ιδιοκτησία δημοσίου), Περιοχή: Αθήνα Επιχειρηματίας με 25 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμος με δύο παιδιά, Ασφάλιση στον ΟΑΕΕ (ΤΑΕ) |
Παράδειγμα 3: Νομική μορφή επιχείρησης: Ο.Ε., με δύο ομόρρυθμους εταίρους με ποσοστό συμμετοχής επί των κερδών 50% έκαστος. Μέσος ετήσιος τζίρος: 200.000 ευρώ, τηρεί Βιβλία Γ Κατηγορίας. Αριθμός μισθωτών: 3 άτομα, 2 πωλητές έγγαμους με 10 χρόνια προϋπηρεσία και έναν υπάλληλο γραφείου άγαμος με 2 χρόνια προϋπηρεσία. Καθαρά προ φόρου κέρδη: 50.000 ευρώ Ενοίκιο: 2.500 ευρώ, (ιδιωτική ιδιοκτησία), Περιοχή: Θεσσαλονίκη (κέντρο) Επιχειρηματίες με 20 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμοι με δύο παιδιά, Ασφάλιση: στον ΟΑΕΕ (ΤΑΕ) |
Παράδειγμα 4: Νομική μορφή επιχείρησης: Α.Ε. με τέσσερις μετόχους. Α: 55% Β: 20% Γ: 15 Δ:10% Μέσος ετήσιος τζίρος: Αριθμός μισθωτών: 6 άτομα, 3 πωλητές έγγαμους με 15 χρόνια προϋπηρεσία και 3 υπάλληλοι γραφείου άγαμος με 5 χρόνια προϋπηρεσία. Καθαρά προ φόρου κέρδη: 400.000 ευρώ Ενοίκιο: 3.500 ευρώ (ιδιωτική ιδιοκτησία), Περιοχή: Αθήνα Επιχειρηματίας με 30 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμος με δύο παιδιά, Ασφάλιση: στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) |
3. Η ανάλυση των παραδειγμάτων:
Παράδειγμα 1:
· Νομική μορφή επιχείρησης: Ατομική
· Μέσος ετήσιος τζίρος: 75.000 ευρώ
· Αριθμός μισθωτών: 0
· Καθαρά προ φόρου κέρδη: 14.000 ευρώ
· Ιδιόκτητο, 50 m²
· Περιοχή: Αθήνα
· Επιχειρηματίας με 17 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμος με δύο παιδιά
· Ασφάλιση: στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ)
Καταγραφή ποσοτικών μεταβλητών – Ετήσια απώλεια | |
Μεταβλητές | Ετήσιο απολεσθέν έσοδο |
ΦΕΝΠ* | - |
ΦΕΦΠ | 0 |
ΦΠΑ | 7.000,00 |
Δημοτικά τέλη/Δημοτικοί φόροι/ΤΑΠ/ΕΡΤ | 395,62 |
ΔΕΗ | 1.500,00 |
Ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ | 4.000,00 |
ΟΑΕΔ (σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου) | - |
Έσοδα από τη φορολόγηση των ιδιοκτητών – ενοικιαστών των ακινήτων + τέλος χαρτοσήμου επαγγελματικής στέγης | - |
Σύνολο | 12.895,62 |
* Το καθεστώς φορολόγησης των ατομικών επιχειρήσεων εξομοιώνεται με αυτό της φορολόγησης φυσικών προσώπων με τη μόνη διαφορά, ότι σαν εισοδήματα του υπόχρεου νοούνται τα καθαρά κέρδη της επιχείρησης του.
Παράδειγμα 2:
· Νομική μορφή επιχείρησης: Ατομική
· Μέσος ετήσιος τζίρος: 100.000 ευρώ
· Αριθμός μισθωτών: 1 άτομο, πωλήτρια, με 15 χρόνια προϋπηρεσία, και έγγαμη με δύο παιδιά
· Καθαρά προ φόρου κέρδη: 22.000
· Ενοίκιο, 1.800 ευρώ, (ιδιοκτησία δημοσίου), 40 m2
· Περιοχή: Αθήνα
· Επιχειρηματίας με 25 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμος με δύο παιδιά,
· Ασφάλιση: στον ΟΑΕΕ (ΤΑΕ)
Καταγραφή ποσοτικών μεταβλητών – Ετήσια απώλεια | |
Μεταβλητές | Ετήσιο απολεσθέν έσοδο |
ΦΕΝΠ* | - |
ΦΕΦΠ | 1.620,00 |
ΦΠΑ | 9.700,00 |
Δημοτικά τέλη/Δημοτικοί φόροι/ΤΑΠ/ΕΡΤ | 326,28 |
ΔΕΗ | 2.000,00 |
Ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ | 4.500,00 |
ΟΑΕΔ (σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου) | 5.400,00 |
Ασφαλιστικές εισφορές σε ΙΚΑ και εργοδοτικές εισφορές + ΤΕΑΥΕΚ | 8.596,67 |
Φόρος μισθωτών υπηρεσιών (ΦΜΥ) | 0 |
Έσοδα από τη φορολόγηση των ιδιοκτητών – ενοικιαστών των ακινήτων + τέλος χαρτοσήμου επαγγελματικής στέγης | 22.380,00 |
Σύνολο | 54.522,95 |
* Το καθεστώς φορολόγησης των ατομικών επιχειρήσεων εξομοιώνεται με αυτό της φορολόγησης φυσικών προσώπων με τη μόνη διαφορά, ότι σαν εισοδήματα του υπόχρεου νοούνται τα καθαρά κέρδη της επιχείρησης του.
Παράδειγμα 3:
· Νομική μορφή επιχείρησης: Ο.Ε., με δύο ομόρρυθμους εταίρους με ποσοστό συμμετοχής επί των κερδών 50% έκαστος.
· Μέσος ετήσιος τζίρος: 200.000 ευρώ, τηρεί Βιβλία Γ Κατηγορίας.
· Αριθμός μισθωτών: 3 άτομα, 2 πωλητές έγγαμους με 10 χρόνια προϋπηρεσία και έναν υπάλληλο γραφείου άγαμος με 2 χρόνια προϋπηρεσία.
· Καθαρά προ φόρου κέρδη: 50.000
· Ενοίκιο, 2.500 ευρώ, (ιδιωτική ιδιοκτησία), 80 m2
· Περιοχή: Θεσσαλονίκη (κέντρο)
· Επιχειρηματίες με 20 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμοι με δύο παιδιά,
· Ασφάλιση: στον ΟΑΕΕ (ΤΑΕ)
Καταγραφή ποσοτικών μεταβλητών – Ετήσια απώλεια | |
Μεταβλητές | Ετήσιο απολεσθέν έσοδο |
ΦΕΝΠ | 5.000,00 |
ΦΕΦΠ | - |
ΦΠΑ | 33.000,00 |
Δημοτικά τέλη/Δημοτικοί φόροι/ΤΑΠ/ΕΡΤ | 612,68 |
ΔΕΗ | 2.400,00 |
Ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ | 7.150,00 |
ΟΑΕΔ (σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου) | 16.200,00 |
Ασφαλιστικές εισφορές σε ΙΚΑ και εργοδοτικές εισφορές + ΤΕΑΥΕΚ | 21.453,14 |
Φόρος μισθωτών υπηρεσιών (ΦΜΥ) | 472,32 |
Έσοδα από τη φορολόγηση των ιδιοκτητών – ενοικιαστών των ακινήτων + τέλος χαρτοσήμου επαγγελματικής στέγης | 8.580,00 |
Σύνολο | 94.868,14 |
Παράδειγμα 4:
· Νομική μορφή επιχείρησης: Α.Ε. τέσσερις μετόχους. Α: 55% Β: 20% Γ: 15 Δ:10%
· Μέσος ετήσιος τζίρος: 1,2 εκ. ευρώ, τηρεί βιβλία Γ κατηγορίας
· Αριθμός μισθωτών: 6 άτομα, 3 πωλητές έγγαμους με 15 χρόνια προϋπηρεσία και 3 υπάλληλοι γραφείου άγαμος με 5 χρόνια προϋπηρεσία.
· Καθαρά προ φόρου κέρδη: 400.000
· Ενοίκιο, 3.500 ευρώ, (ιδιωτική ιδιοκτησία), 150 m2
· Περιοχή: Αθήνα
· Επιχειρηματίας με 30 χρόνια προϋπηρεσία, έγγαμος με δύο παιδιά,
· Ασφάλιση: στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ)
Καταγραφή ποσοτικών μεταβλητών – Ετήσια απώλεια | |
Μεταβλητές | Ετήσιο απολεσθέν έσοδο |
ΦΕΝΠ | 76. 000,00 (αδιανέμητα) – στο σύνολο 152.000,00 (διανεμόμενα - στο σύνολο) |
ΦΕΦΠ | - |
ΦΠΑ | 91.000,00 |
Δημοτικά τέλη/Δημοτικοί φόροι/ΤΑΠ/ΕΡΤ | 1.088,93 |
ΔΕΗ | 3.100,00 |
Ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ | 23.712,00 |
ΟΑΕΔ (σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου) | 32.400,00 |
Ασφαλιστικές εισφορές σε ΙΚΑ και εργοδοτικές εισφορές + ΤΕΑΥΕΚ | 43.281,47 |
Φόρος μισθωτών υπηρεσιών (ΦΜΥ) | 1.400,76 |
Έσοδα από τη φορολόγηση των ιδιοκτητών – ενοικιαστών των ακινήτων + τέλος χαρτοσήμου επαγγελματικής στέγης | 12.012,00 |
Σύνολο | 283.995,16* |
* Ο Υπολογισμός των απολεσθέντων εσόδων γίνεται υπό την αίρεση ότι τα κέρδη της επιχείρησης παραμένουν αδιανέμητα και ότι τα καθαρά προ φόρου κέρδη φορολογούνται με συντελεστή 20% και όχι 24%.
4. Εκτίμηση ετήσιας συνολικής απώλειας για το Δημόσιο
Στη συνέχεια υπολογίζεται τη συνολική για την οικονομία απώλεια σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες οι οποίες προβλέπουν ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να κλείσουν το προσεχές διάστημα 220.000 επιχειρήσεις. Αν υπολογιστεί όμως ότι την ίδια περίοδο θα ανοίξουν 100.000, υπολογίζεται ότι θα κλείσουν συνολικά περίπου 120.000.
Εκτίμηση αριθμού «λουκέτων» ανά κατηγορία επιχείρησης σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες | ||
Μορφή επιχείρησης (σύμφωνα με τα παραδείγματα) | % | Αριθμός επιχειρήσεων |
Αυτοαπασχολούμενοι | 20% | 24.000 |
Ατομικές επιχειρήσεις | 55% | 66.000 |
Ο. Ε. | 20% | 24.000 |
Α. Ε | 5% | 6.000 |
100% | 120.000 | |
Συνολική απώλεια για το Ελληνικό Δημόσιο | ||
Αριθμός επιχειρήσεων που είναι πιθανόν να κλείσουν ανά κατηγορία | Απολεσθέντα έσοδα / ανά κατηγορία επιχείρησης | Απώλεια εσόδων για το σύνολο των επιχειρήσεων ανά κατηγορία |
24.000 | 12.895,62 | 309.494.880 |
66.000 | 54.522,95 | 3.598.514.700 |
24.000 | 94.868,14 | 2.276.835.360 |
6.000 | 283.995,16 | 1.703.970.960 |
Συνολική απώλεια | 7.888.815.900 | |
5. Συμπέρασμα
Η ανάλυση των παραδειγμάτων φανερώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο, ότι σε αντίθεση με όσα κατά καιρούς συζητούνται, οι ΜΜΕ πέραν του διοικητικού φόρτου με το οποίο επιβαρύνονται από το Κράτος και αντίθετα με ότι κατά καιρούς υποστηρίζεται, προσφέρουν στο τελευταίο σημαντικά άμεσα και έμμεσα οφέλη. Συμβάλλουν στην γενικότερη ανάπτυξη της οικονομίας -μεγέθυνση του ΑΕΠ, απασχόληση, κοινωνική συνοχή κλπ, καταβάλλουν εισφορές απευθείας προς όλους τους δημόσιους φορείς και κυρίως συμβάλουν στη συγκράτηση του κοινωνικού ιστού. Αποτελούν συχνά «φυτώρια» νέων επιχειρηματικών ιδεών, καινοτόμων πρωτοβουλιών και κρίσιμο ιστορικό παράγοντα της παραγωγικής αλυσίδας.
Είναι προφανές ότι κάποιο ποσοστό από τα ποσά τα οποία κατεγράφησαν παραπάνω, επιστρέφουν στον επιχειρηματία μέσα από τις κοινωνικές παροχές (υγεία, παιδεία κτλ). Παρ όλα αυτά, το ποσοστό συμμετοχής στα κρατικά έσοδα είναι ιδιαίτερα μεγάλο και σοβαρό.
Σε οικονομικό επίπεδο το συνολικό ποσό των 7.888.815.900 εκατομμυρίων ευρώ που υπολογίστηκε ως απώλεια σε ετήσια βάση για το Δημόσιο προσαυξάνεται εάν υπολογίσουμε τις παράπλευρες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Οι απώλειες από τη μείωση της καταναλωτικής ζήτησης, η αύξηση της ανεργίας με τις κοινωνικές της συνέπειες, η σοβαρή μείωση της απασχόλησης από τις χαμένες θέσεις εργασίας των επιχειρηματιών, η απώλεια εισοδημάτων από τις προσόδους των ενοικίων των ιδιοκτητών ακινήτων, αλλά και η αναγκαιότητα για δημόσιες δαπάνες για την αντιμετώπιση της νέας αυτής κατάστασης, αποτελούν μόνο μια όψη του έμμεσου κόστους.
Σε κοινωνικό επίπεδο οι κλειστές επιχειρήσεις στα κέντρα των πόλεων μειώνουν την αξία των ακινήτων, αλλά και την μέχρι σήμερα μορφή των πόλεων. Τα μειωμένα έσοδα στην αυτοδιοίκηση θα έχουν ως αποτέλεσμα τη χειροτέρευση της ποιότητας των υπηρεσιών που με τη σειρά τους θα επηρεάσουν την τουριστική μας βιομηχανία. Τα κλειστά φώτα στους δρόμους θα συμβάλουν στην αύξηση της εγκληματικότητας που θα απαιτήσει αύξηση δαπανών για αστυνόμευση.
Τέλος εξίσου σημαντικές είναι οι αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις στο βαθμό που το φαινόμενο των μαζικών λουκέτων κλονίζουν τη διάθεση για επιχειρηματική δράση, αυξάνουν το αίσθημα της απογοήτευσης και της ανασφάλειας και επιτείνει την ερήμωση της γειτονιάς και της πόλης.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Περιγραφή και Ανάλυση των ποσοτικών και των ποιοτικών μεταβλητών
Α: Οι ποσοτικές μεταβλητές
1) Το Φόρο Εισοδήματος Νομικών Προσώπων (ΦΕΝΠ).
Ο παραπάνω Φόρος χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της υποχρέωσης των κεφαλαιουχικών (ΑΕ και ΕΠΕ) με βάση πάντα τις αρμόζουσες νομοθετικές διατάξεις που ισχύουν για κάθε περίπτωση αλλά όχι και των προσωπικών εταιρειών (ατομικές επιχειρήσεις, Ο.Ε., Ε.Ε.) καθώς οι τελευταίες φορολογούνται κατά ένα μέρος στα καθαρά τους κέρδη με βάση τη φορολογική κλίμακα που ισχύει για τα φυσικά πρόσωπα δηλαδή με βάση τον ΦΕΦΠ και κατά ένα μέρος στο όνομα της εταιρείας.
2) Το Φόρο Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕΦΠ).
Ο ΦΕΦΠ χρησιμοποιείται για την ανεύρεση της φορολογικής επιβάρυνσης των φυσικών προσώπων των ατομικών επιχειρήσεων ενώ εφαρμόζεται και στους εταίρους των προσωπικών εταιρειών (ΟΕ και ΕΕ) για ένα μέρος των φορολογητέων κερδών, καθώς στην συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμόζονται οι διατάξεις του ΦΕ επί προσωπικών εταιρειών. Τέλος, ο ΦΕΦΠ υπό κανονικές συνθήκες χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των μερισμάτων των μετόχων στις κεφαλαιουχικές εταιρείες (ΑΕ και ΕΠΕ) επί των διανεμομένων κερδών των επιχειρήσεων, αλλά επί της παρούσης λόγω αδυναμίας υπολογισμού των προσωπικών, οικογενειακών και περιουσιακών στοιχείων των προαναφερθέντων, παραλείπεται. Εξυπακούεται πως τα απασχολούμενα άτομα στις κάθε είδους επιχειρήσεις υπόκεινται στις διατάξεις του ΦΕΦΠ προκειμένου να βρεθεί η φορολογική τους επιβάρυνση.
3) Το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι επιχειρήσεις.
Ο ΦΠΑ αποδίδεται στο κράτος από τις επιχειρήσεις ανά τρίμηνο ή ανά μήνα αναλόγως της κατηγορίας των βιβλίων που τηρούν (Β΄ ή Γ΄ ΚΒΣ). Έτσι λοιπόν οι επιχειρήσεις (ατομικές ή προσωπικές εταιρείες) με κύκλο εργασιών μέχρι 1.500.000 Ευρώ διατηρούν βιβλία Β΄ Κατηγορίας και πληρώνουν το ΦΠΑ τους σε τριμηνιαίες δόσεις, ενώ οι επιχειρήσεις (ατομικές ή προσωπικές εταιρείες) με μεγάλο κύκλο εργασιών μεγαλύτερο του 1.500.000 Ευρώ διατηρούν βιβλία Γ΄ Κατηγορίας και πληρώνουν σε μηνιαίες δόσεις. Τέλος ΑΕ και ΕΠΕ τηρούν υποχρεωτικά βιβλία Γ΄ Κατηγορίας , ανεξαρτήτως του τζίρου τους και πληρώνουν ΦΠΑ σε μηνιαία βάση. Τέλος, ο μηνιαίος ή τριμηνιαίος ΦΠΑ υπολογίζεται με 23%, 13%, 6,5% κ.λπ. επί των πωλήσεων – αγορών της επιχείρησης και μπορεί να έχει Χρεωστικό, Πιστωτικό ή και πολύ σπάνια μηδενικό υπόλοιπο.
4) Τα Δημοτικά Τέλη, τα οποία θα πρέπει να εισρεύσουν στα ταμεία των δήμων και κοινοτήτων.
Τα Δημοτικά Τέλη και Φόροι (ΔΤ και ΔΦ) αποτελούν στην ουσία το γινόμενο μεταβλητών όπως: τα τετραγωνικά μέτρα της επιχείρησης, την αξία σε Ευρώ / τετραγωνικό Μέτρο και του συνολικού αριθμού ημερών που λειτουργεί το κατάστημα / συνολικές ημέρες του χρόνου (365). Ο υπολογισμός του ΤΑΠ (Τέλος Ακίνητης Περιουσίας) προέρχεται από το γινόμενο μεταβλητών όπως τα τετραγωνικά μέτρα, η τιμή ζώνης (μεταβάλλεται ανάλογα με την περιοχή στην οποία στεγάζεται η επιχείρηση), η παλαιότητα του κτιρίου, ο συντελεστής ΤΑΠ (συνήθως είναι σταθερός) και οι συνολικές ημέρες λειτουργίας του καταστήματος / συνολικές ημέρες του χρόνου (365).
Η υποχρέωση προς ΕΡΤ υπολογίζεται με βάση ένα ποσό ετήσιας χρέωσης επί των συνολικών ημερών λειτουργίας της επιχείρησης το χρόνο ενώ η οφειλή προς τη ΔΕΗ προκύπτει από τη διμηνιαία κατανάλωση ρεύματος, μετρούμενη σε KW – MW, συν την προσαύξηση του ΦΠΑ. Η πρόσθεση των παραπάνω φορολογικών υποχρεώσεων μας αποδίδει το συνολικά καταβλητέο ποσό προς ΕΡΤ, ΔΕΗ και Δήμο. Η τιμή που μεταβάλλεται κάθε φορά είναι τα τετραγωνικά μέτρα, η τιμή ζώνης και η παλαιότητα. Για τα παραδείγματα που διαμορφώσαμε συμβουλευτήκαμε πραγματικά στοιχεία για τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
5) Τις Ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ (Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών)
Σκοπός της καταβολής εισφορών στον ΟΑΕΕ είναι ασφαλιστική κάλυψη των προσώπων που ασκούν ασφαλιστέο επάγγελμα σε περίπτωση γήρατος, αναπηρίας, θανάτου, ατυχήματος, ασθένειας και μητρότητας, καθώς και των μελών της οικογένειάς τους σε περίπτωση ασθένειας ή θανάτου τους.
Οι εισφορές καταβάλλονται ανά δίμηνο με το Μηχανογραφικό Σύστημα Είσπραξης ενώ για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους καθορίζονται δέκα (10) υποχρεωτικές ασφαλιστικές κατηγορίες και τέσσερις (4) προαιρετικές. Όσοι ασφαλιστούν για πρώτη φορά στον ΟΑΕΕ κατατάσσονται στην 1η ασφαλιστική κατηγορία και μετατάσσονται στις επόμενες υποχρεωτικές μετά τη συμπλήρωση τριών ετών. Η μετάταξη στην επόμενη υποχρεωτική κατηγορία θα γίνεται την 1η του επόμενου έτους από τη συμπλήρωση της τριετίας. Ο ασφαλισμένος μπορεί με αίτησή του να επιλέξει ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία από αυτή που υπάγεται υποχρεωτικά για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών ή εφόσον βρίσκεται σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία να επιλέξει κατώτερη. Οι ασφαλισμένοι των καταργούμενων Ταμείων, ΤΕΒΕ –ΤΑΕ- ΤΣΑ, κατατάχθηκαν με την σύσταση του Οργανισμού την 1-1-07 στην πλησιέστερη ασφαλιστική κατηγορία, με βάση την εισφορά που κατέβαλαν στο Ταμείο από το οποίο προέρχονται.
6) Τις Ασφαλιστικές εισφορές προς ΙΚΑ (Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων).
Στις ασφαλιστικές εισφορές συμμετέχουν ο εργαζόμενος και ο εργοδότης. (Εργατική και Εργοδοτική εισφορά). Τις ασφαλιστικές εισφορές (εργοδότη και ασφαλισμένου) είναι υποχρεωμένος να τις καταβάλλει συνολικά στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ο εργοδότης συνήθως κάθε μήνα
Εργατική Εισφορά:Το ποσό της εργατικής εισφοράς είναι ποσοστό (13%) επί των ακαθαρίστων αποδοχών του απασχολουμένου. Το ποσό αυτό το παρακρατεί ο εργοδότης από τον εργαζόμενο κατά την πληρωμή των αποδοχών του ή το αργότερο μέσα σε δύο μήνες από αυτήν.
Εργοδοτική Εισφορά:Η εργοδοτική εισφορά είναι και αυτή ποσοστό (25,06%) επί του ποσού που απομένει αφού αφαιρεθεί από τις ακαθάριστες αποδοχές του απασχολουμένου εκείνο το χρηματικό ποσό που παρακρατείται από τον ίδιο τον ασφαλισμένο δηλαδή η εργατική εισφορά.
7) Εισφορές σε Τ.Ε.Α.Υ.Ε.Κ. (ΤΑΜΕΙΟ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ)
Στο Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων (Τ.Ε.Α.Υ.Ε.Κ.) ασφαλίζονται υποχρεωτικά όλοι οι εργαζόμενοι (εκτός από τους τεχνίτες και τους εργάτες), οι οποίοι παρέχουν εξαρτημένη εργασία έναντι οποιασδήποτε αμοιβής, σε κάθε εμπορική επιχείρηση χονδρικής ή λιανικής πώλησης. Κάθε μήνα οι εργοδότες υποχρεούνται, κατά την καταβολή των αποδοχών των ασφαλισμένων μισθωτών τους να παρακρατούν την εισφορά που βαρύνει τους ασφαλισμένους και να την καταθέτουν μαζί με την δική τους συνεισφορά, η οποία αποτελεί ποσοστό επί των ακαθαρίστων αποδοχών του εργαζόμενου.
Τα ποσοστά των εισφορών είναι:α) 8% για τους εργαζόμενους που ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης (πλην ΟΓΑ) πριν την 1/1/1993 –Για τους παλαιούς ασφαλισμένους ισχύει: 4% βαρύνει τον ασφαλισμένο και 4% τον εργοδότη.
β) 10% για τους εργαζόμενους που ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης από 1/1/1993 – Για τους νέους ασφαλισμένους ισχύει: 7% βαρύνει τον ασφαλισμένο και 3% τον εργοδότη.
β) 10% για τους εργαζόμενους που ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης από 1/1/1993 – Για τους νέους ασφαλισμένους ισχύει: 7% βαρύνει τον ασφαλισμένο και 3% τον εργοδότη.
8) Εισφορές λόγω Φ.Μ.Υ. (Φόρος Μισθοδοσίας Υπαλλήλων).
Αρχικά υπολογίζονται οι καθαρές αποδοχές του απασχολουμένου στην επιχείρηση, οι οποίες πολλαπλασιαζόμενες επί 14 (14 μισθοί / χρόνο) μας αποφέρουν τις ετήσιες καθαρές αποδοχές του. Το συνολικό ποσό που προκύπτει εισάγεται στην κλίμακα υπολογισμού του φόρου φυσικών προσώπων (ΦΕΦΠ) και φορολογείται με τον ανάλογο συντελεστή , αφού βέβαια ληφθεί υπόψη το αφορολόγητο όριο των 12.000 Ευρώ.
9) Έσοδα από τη φορολόγηση των ιδιοκτητών – ενοικιαστών των ακινήτων, στα οποία στεγάζονται οι εμπορικές επιχειρήσεις.
Σε περίπτωση που ο έμπορος νοικιάζει το ακίνητο που στεγάζει την επιχείρησή του σε επιχείρηση του Δημοσίου τότε προφανώς το απολεσθέν έσοδο του Κράτους, σε περίπτωση λουκέτου, ταυτίζεται με το συνολικό ύψος του ενοικίου. Σε περίπτωση που ο έμπορος νοικιάζει το ακίνητο από ιδιώτη, τότε το Κράτος εισπράττει τον αναλογούντα φόρο από τον εκάστοτε εισοδηματία. Λόγω αδυναμίας υπολογισμού προσωπικών, οικογενειακών και περιουσιακών στοιχείων του εισοδηματία το ποσοστό αυτό εκτιμήθηκε περίπου 25% επί του ενοικίου που εισπράττει από τον επιχειρηματία.
10) Τέλος Χαρτόσημου Επαγγελματικής Στέγης.
Στις επαγγελματικές μισθώσεις επιβάλλεται το τέλος χαρτοσήμου, το οποίο ανέρχεται στο 3,6% επί του μισθώματος. Σε περίπτωση που ο επιχειρηματίας ενοικιάζει χώρο που ανήκει στο Δημόσιο τότε ο παραπάνω συντελεστής προστίθεται στο μηνιαίο ποσό ενοικίου που επιβαρύνει τον έμπορο ενώ στην περίπτωση που το ακίνητο ανήκει σε ιδιώτη τότε το αποδιδόμενο ενοίκιο (από τον έμπορο στον ιδιώτη) είναι προσαυξημένο κατά 3,6%. Κατόπιν ο ιδιώτης – εισοδηματίας φορολογείται από το Κράτος με έναν μέσο συντελεστή περίπου 25% , συν το ποσοστό 3,6% (τέλος χαρτοσήμου) επί των εισπραττόμενων από τον έμπορο μισθωμάτων.
11) Επιβάρυνση του προϋπολογισμού του ΟΑΕΔ, λόγω υποχρέωσής του να καταβάλλει στους ανέργους σε μηνιαία βάση το αναλογούν επίδομα ανεργίας.
Σε περίπτωση απόλυσης των απασχολουμένων σε κάθε είδους εμπορική επιχείρηση τότε αυτοί δικαιούνται μηνιαίο επίδομα από τον ΟΑΕΔ ύψους 450 Ευρώ για τον καθένα και το οποίο θα παρέχεται επί 12 μήνες, με το πέρας των οποίων παύει η χορήγησή του. Βεβαίως εάν κάποιος από τους απολυθέντες βρει κάποια άλλη εργασία πριν εκπνεύσει το δωδεκάμηνο τότε διακόπτεται η χορήγησή του από το κράτος ενώ σε καμία περίπτωση δεν δικαιούται το συγκεκριμένο επίδομα κανένας από τους εταίρους εμπορικών επιχειρήσεων οιασδήποτε νομικής μορφής.
Β: Ποιοτικές Μεταβλητές
12) Διαφυγόντα κέρδη από την αύξηση του μη μισθολογικού κόστους για τις επιχειρήσεις.
Η εμπειρία πολλών ετών μας οδηγεί στη διαπίστωση πως το συνολικό κόστος εργασίας είναι περίπου διπλάσιο του καθαρού μισθού που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι. Η μειωμένη, επομένως, ανταγωνιστικότητα για την οποία γίνεται εκτενής αναφορά τελευταία δεν οφείλεται ούτε στο επίπεδο μισθών του ιδιωτικού τομέα, που είναι σχετικά χαμηλό, ούτε βέβαια στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων που είναι απαλλαγμένο από κάθε κρατική παρέμβαση, όπως ισχύει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αντίθετα, είναι αποτέλεσμα κυρίως του υψηλού μη μισθολογικού κόστους εργασίας, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σημαντική επιβάρυνση εργαζομένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης ενώ στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί και το κόστος που προκαλείται από την απερίγραπτη γραφειοκρατίας σχετικά με την αδειοδότηση και λειτουργία των επιχειρήσεων και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, το ονομαζόμενο δηλαδή διοικητικό βάρος, καθώς και το κόστος που προκύπτει από τη χαμηλή κινητικότητα εργαζομένων και την αναντιστοιχία δεξιοτήτων μεταξύ ζήτησης και προσφοράς εργασίας.
13) Απώλεια δυνητικών εσόδων από την φορολόγηση της καταναλωτικής δαπάνης.
Το κλείσιμο χιλιάδων εμπορικών επιχειρήσεων και η συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας έχουν σαν άμεσο αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της καταναλωτικής δαπάνης και την απώλεια σημαντικών φορολογικών εσόδων από το Κράτος με την μορφή έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ΕΦΚ κ.α.)
14) Ψυχολογική καταρράκωση του «επιχειρείν».
Εκτός των οικονομικών συνεπειών από το κλείσιμο χιλιάδων καταστημάτων, οι κρατικοί μηχανισμοί θα πρέπει να συνυπολογίσουν και τις επιζήμιες ψυχολογικές επιπτώσεις και το κλίμα αβεβαιότητας που καλλιεργείται από την πληθώρα των λουκέτων στις αγορές καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των εμπόρων διακατέχεται από έντονη απαισιοδοξία και μιζέρια. Πέραν τούτου, η παρούσα δυσχερής οικονομική συγκυρία αποτελεί τροχοπέδη στη νέα επιχειρηματικότητα και στην καινοτομία, στερώντας με αυτόν τον τρόπο από την ελληνική οικονομία μία εκ των σημαντικότερων κινητήριων δυνάμεών της που δεν είναι άλλη από την κινητικότητα – αναθέρμανση της αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών, παράγοντες (μηχανισμοί) οι οποίοι θα μπορούσαν να μας ξεκολλήσουν από το οικονομικό τέλμα στο οποίο έχουμε περιέλθει.
15) Άμεση επίπτωση στην παραγωγική αλυσίδα, εξαιτίας της συνεπακόλουθης κατάρρευσης των προμηθευτών.
Η οικονομική κατάρρευση ενός μεγάλου ποσοστού ιδιοκτητών Μικρομεσαίων Εμπορικών Επιχειρήσεων, δεν θα πρέπει να προκαλεί προβληματισμό μόνο στις άμεσα θιγόμενες επαγγελματικές ομάδες αλλά θα πρέπει να ευαισθητοποιήσει τους κρατικούς μηχανισμούς ώστε να λάβουν μέτρα και πρωτοβουλίες προκειμένου να αποτρέψουν τα φαινόμενα ντόμινο στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Νομοτελειακά, η επόμενη επαγγελματική ομάδα που πρόκειται να βιώσει τις επαχθείς και δυσάρεστες επιπτώσεις της παρούσας οικονομικής συγκυρίας είναι οι προμηθευτές και οι εισαγωγείς των μεγάλων αλλά και των μικρομεσαίων εμπορικών επιχειρήσεων καθώς αποτελούν ουσιώδη συνεκτικό κρίκο της παραγωγικής αλυσίδας.
Συνάδελφοι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί έμποροι.
Σήμερα κλείνουμε για μια ημέρα , για να μην μας κλείσουν για πάντα.
Κλείνουμε για το Ασφαλιστικό – το Φορολογικό – τους Μισθούς – τις Συντάξεις – το Ωράριο – την Υγεία – την Παιδεία – τα Δικαιώματα – τη Δουλειά – την Αξιοπρέπεια.
Το μαγαζί δεν θα σωθεί από το ταμείο της μιας μέρας, ούτε από το να είσαι ανοιχτός 20 ώρες την ημέρα, ούτε ανοίγοντας τις Κυριακές, αλλά ούτε και ανοίγοντας εσύ τη μέρα και τις ώρες που οι συνάδελφοί σου θα είναι κλειστοί.
Η νέα χρονιά έφερε μία σειρά από εξελίξεις στο εμπόριο και μας έχει φέρει όλους τους εμπόρους σε απόγνωση. Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο επιβάλλει την αυστηρή ποινικοποίηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Το «άνοιγμα» των κλειστών επαγγελμάτων ουσιαστικά απελευθερώνει την εγκατάσταση πολυεθνικών υπερκαταστημάτων και επιτρέπει την ανεξέλεγκτη λειτουργία του υπαίθριου εμπορίου. Η συρρίκνωση του εισοδήματος των καταναλωτών και η πιστωτική απροθυμία των τραπεζών έχει «στεγνώσει», στην κυριολεξία, την ελληνική αγορά.
Συνάδελφοι
· Η κρίση βαθαίνει, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται.
· Ο τζίρος όλο και λιγοστεύει, η φτώχεια μεγαλώνει.
· Τα λειτουργικά έξοδα έγιναν βρόγχος.
· Οι εισφορές αναβαίνουν. Τα όρια ηλικίας αυξάνονται.
· Οι συντάξεις έγιναν επίδομα. Οι υπεραγορές επεκτείνονται.
· Οι παράνομοι αλλοδαποί αλωνίζουν. Το πλανόδιο εμπόριο απελευθερώνεται.
· Η Κυριακάτικη Αργία πάει για κατάργηση.
· Από τον ΟΑΕΕ λείπουν γιατροί. Εξετάσεις κόβονται.
· Νέα χαράτσια, συνάφειες και περαιώσεις θα έρθουν.
· Σχολεία κλείνουν, κέντρα υγείας σταματούν.
· Οι εκπτώσεις εξεφτελίστηκαν. Οι προσφορές απελευθερώθηκαν.
· Οι προωθητικές ενέργειες έγιναν λαιμητόμος.
· Στήνουν φοροδικαστήρια και αυτόφωρα ενώ χαρίζουνε δις στις τράπεζες.
· Ταΐζουν χοντρά εφοπλιστές, εργολάβους, μιζαδόρους, μεγαλοεκδότες.
· Το ενδεχόμενο να βρεθούμε όλοι μας άνεργοι και χρεωμένοι είναι όλο και πιο πιθανό.
Ας μην τους αφήσουμε να μας ξεκάνουν.
Όλα όσα βιώνουμε δεν είναι προσωρινά και δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
Όσο τους το επιτρέπουμε θα γίνονται πιο ανάλγητοι, πιο άγριοι, πιο έξαλλοι.
Ταυτόχρονα θα χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους και τα μέσα, είτε με το καρότο είτε με το μαστίγιο.
Θα επιδιώκουν σκυμμένα κεφάλια, μοιρολατρία, ηττοπάθεια, ανοχή και συμβιβασμό, για να συνεχίσουν την πολιτική τους.
Γνωρίζουν ότι έχουμε ανάγκη και το 1 ευρώ, ξέρουν ότι το κλείσιμο μας κοστίζει, επενδύουν σε αυτό για να μας έχουν σε καταστολή.
Μόνο το ξεσήκωμα φοβούνται.
Συνάδελφοι
- Οι διπλανοί σου , οι φίλοι σου , οι γείτονές σου , έκλεισαν ή παλεύουν να επιβιώσουν.
- Τα παιδιά μας αναζητούν δουλειά σε άλλες χώρες.
- Κάθε προγραμματισμός ανατρέπεται, τα όνειρα μας γκρεμίζονται, βλέπομε οικογένειες να διαλύονται.
- Η πατρίδα μας ξεπουλιέται.
Η αγορά δεν στέγνωσε γιατί δουλεύουμε λίγο
Ο τζίρος πιάνει πάτο γιατί κόβουνε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και φτωχαίνουν τον κόσμο.
Μέχρι όμως να μας κλείσουν εντελώς, θέλουν και επιδιώκουν:
· Να μην αντιδρούμε και να δείχνομε ανοχή.
· Να λέμε τον δημόσιο υπάλληλο κοπρίτη, τον φοιτητή αλήτη, τον άνεργο τεμπέλη, τον αγρότη
· βολεμένο.
· Να λένε οι άλλοι εμάς κλέφτες και φοροφυγάδες.
ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΝΑ ΑΛΛΗΛΟΒΡΙΖΟΝΤΑΙ, ΝΑ ΑΛΛΗΛΟΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΕΝΩΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ. ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ…
ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ
Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ
ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Αθήνα, 15 Φεβρουαρίου 2011
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΘΕΣΕΩΝ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΗΣ 21-22 -23/02/2011
Η ΕΣΕΕ εκπροσωπώντας το ελληνικό εμπόριο αποφάσισε να δηλώσει την αντίθεσή της στην απειλή αφανισμού που δέχεται η ελληνική μικρομεσαία επιχείρηση και να προχωρήσει σε τριήμερες κινητοποιήσεις (21, 22 & 23/2/2011) με αποκορύφωμα το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων πανελλαδικά την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου. Οι κινητοποιήσεις των Ελλήνων εμπόρων έχουν ως μοναδικό τους σκοπό να πείσουν με επιχειρήματα για τα δίκαια αιτήματα των προτάσεών τους και να περάσουν ένα θετικό μήνυμα στην αγορά και τους καταναλωτές.
Ενόψει του τριημέρου των κινητοποιήσεων η διαπαραταξιακή επιτροπή της ΕΣΕΕ αποφάσισε και προχώρησε σε κεντρικό επίπεδο στις ακόλουθες ενέργειες:
· Τη δημοσιοποίηση μέσω του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου πανελλαδικής εμβέλειας όλων των ενεργειών και εκδηλώσεων της Συνομοσπονδίας και του κλεισίματος των εμπορικών καταστημάτων.
· Την οργάνωση «διαδικτυακής διαμαρτυρίας», στην οποία θα συμμετάσχουν οι συνάδελφοι από όλη την επικράτεια.
· Την παραχώρηση Συνέντευξης Τύπου στις 21/2/2011 ενόψει των κινητοποιήσεων, με την παρουσίαση της έρευνας του Ινστιτούτου της ΕΣΕΕ (ΙΝΕΜΥ) «Πόσο στοιχίζει το κάθε λουκέτο ενός εμπορικού καταστήματος».
· Την υποβολή υπομνήματος με τα αιτήματα και τις προτάσεις του εμπορικού κόσμου προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρόεδρο της Βουλής καθώς και σε όλα τα πολιτικά κόμματα.
· Την εκτύπωση αφίσας με θέμα «κλείνουμε μόνο σήμερα για να μην μας κλείσουν για πάντα», η οποία θα αποσταλεί εγκαίρως στους Εμπορικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες για να αναρτηθεί στις προθήκες των καταστημάτων.
· Την επίδοση συγκεντρωτικού υπομνήματος για τα λουκέτα, το φορολογικό, την έλλειψη ρευστότητας, την απελευθέρωση του υπαίθριου εμπορίου και των υπερκαταστημάτων από τα Προεδρεία των τοπικών Εμπορικών Συλλόγων σε Δημάρχους, Περιφερειάρχες και τους τοπικούς Βουλευτές.
· Τη μετάδοση ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού μηνύματος στήριξης της ελληνικής Μμε εμπορικής επιχείρησης, των τοπικών αγορών, αλλά και των τοπικών προϊόντων (από 21-2 έως 23-02-2011).
Η ΕΣΕΕ, οι 13 Ομοσπονδίες της, οι 272 Εμπορικοί Σύλλογοι μικρών και μεγάλων πόλεων, αλλά κυρίως οι 305.000 αυτοαπασχολούμενοι σε κάθε γωνιά της χώρας καθώς και οι 500.000 απασχολούμενοι στο εμπόριο, θεωρούν την επιβίωση της Μμε ελληνικής εμπορικής επιχείρησης πολύ σοβαρή υπόθεση για να την περιορίσουν σε συνδικαλιστικά, κομματικά και προσωπικά όρια.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
1. Φορολογικό
· Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τις επιχειρήσεις, ώστε να ενισχυθεί το επενδυτικό περιβάλλον. Στο συγκεκριμένο τομέα, η χώρα μας υστερεί σημαντικά έναντι των γειτονικών χωρών.
· Να καθιερωθεί η υποχρέωση του Κράτους για άμεση, συνεπή και συστηματική επιστροφή του ΦΠΑ προς τις επιχειρήσεις. Όπως το κράτος αξιώνει από τον πολίτη να είναι συνεπής προς τις υποχρεώσεις του, έτσι πρέπει και αυτό, κατ’ ακολουθία, να ανταποκρίνεται στις δικές του υποχρεώσεις προς τον πολίτη.
· Να αρθεί η πολυπλοκότητα του συστήματος.
· Να μην προχωρήσει η ποινικοποίηση της σχέσης μεταξύ φορολογούμενων και κράτους.
· Να μην περάσει το αναδρομικό φοροκαπέλωμα.
· Να αρθεί η ανασφάλεια για την τελική ερμηνεία που θα δοθεί σε διατάξεις «ήξεις αφήξεις» (περί ακύρωσης φοροαπαλλαγών, κλήσεων για φορο-ανάκριση, αναδρομικής ισχύος καταβολής ΦΠΑ και τεκμαρτού φόρου εισοδήματος κ.λπ.).
· Να καταργηθούν οι έκτακτες εισφορές.
· Να θεσπιστούν μεγαλύτερα φορολογικά κίνητρα για τα αδιανέμητα κέρδη που επενδύονται στις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως κατηγορίας βιβλίων που τηρούν.
· Να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων.
· Να καθιερωθεί ο λογιστικός, ως μοναδικός τρόπος υπολογισμού των κερδών.
· Να αρθεί η υποχρέωση δημοσίευσης των ισολογισμών για όλες τις επιχειρήσεις εκτός αυτών που είναι εισηγμένες στο ΧΑΑ, σε ημερήσιο οικονομικό και τοπικό τύπο με αντίστοιχη υποχρέωση των επιχειρήσεων να τον δημοσιεύουν στην εταιρική τους ιστοσελίδα ή εάν δεν υπάρχει, στην ιστοσελίδα του οικείου Εμπορικού Συλλόγου ή Επιμελητηρίου.
· Να θεσπιστούν φορολογικά κίνητρα για τις συνεπείς φορολογικές συμπεριφορές.
· Να καθιερωθεί ανεξάρτητος μηχανισμός για εξωδικαστική επίλυση φορολογικών διαφορών με διαιτητικά χαρακτηριστικά, ώστε να αποφεύγεται η χρονοβόρα και γραφειοκρατική σημερινή κατάσταση.
· Να επικαιροποιηθούν και να συγκεκριμενοποιηθούν ορθολογικά οι εκπιπτόμενες δαπάνες των επιχειρήσεων, ώστε να εξασφαλίζεται διαφάνεια και σταθερό πλαίσιο κατά τους φορολογικούς ελέγχους.
· Να δοθεί η δυνατότητα αυτοδίκαιου συμψηφισμού πιστωτικών και χρεωστικών ποσών ανεξαρτήτως φορολογικού αντικειμένου.
· Να συσταθεί συμβουλευτικό όργανο, με συμμετοχή των εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων, προκειμένου να εξετάζονται οι υψίστης σημασίας φορολογικές μεταβολές.
2. Χρηματοδότηση – Ρευστότητα
· Να ενταχθούν πλήρως στα επενδυτικά και αναπτυξιακά κίνητρα οι εμπορικές επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους επιχείρησης και ύψους επένδυσης.
· Να επανεξεταστούν άμεσα οι πολιτικές ενίσχυσης της ρευστότητας των επιχειρήσεων από το Τραπεζικό σύστημα.
· Να υλοποιηθούν προγράμματα ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ, με αποκλειστική στόχευση την ενίσχυση των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας.
· Να συσταθεί μηχανισμός ελέγχου της χρηματοδοτικής πολιτικής των τραπεζών που συμμετέχουν σε προγράμματα (εθνικά και κοινοτικά) για την αντιμετώπιση της κρίσης, ώστε να εξαλειφθούν τα φαινόμενα εκμετάλλευσης της δεσπόζουσας θέσης του τραπεζικού συστήματος.
· Να επιδοτηθεί το επιτόκιο για επενδυτικά δάνεια με κριτήριο τη διατήρηση ή και την αύξηση της απασχόλησης.
· Να παρασχεθεί βοήθημα (όπως πχ. η παρακράτηση ποσοστού 50% επί των κρατήσεων υπέρ τρίτων, με το οποίο επιβαρύνονται οι έμποροι στις συναλλαγές τους) σε επιλεγμένες ασθενείς ομάδες πληθυσμού. Το βοήθημα θα δίνεται σε επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, από τις οποίες ο επιδοτούμενος θα μπορεί να πραγματοποιεί αγορές (κατά τα πρότυπα του κοινωνικού τουρισμού).
· Να θεσμοθετηθεί ομολογιακό δάνειο μικρομεσαίων επιχειρήσεων με στόχο τη διαχείριση του συσσωρευμένου χρέους τους και σκοπό τη χρονική επιμήκυνση του, με ευνοϊκούς όρους και με την παροχή κρατικής εγγύησης.
2. Προσφορές και εκπτώσεις, προωθητικές ενέργειες και μέθοδοι marketing
· Να επανέλθει η απαγόρευση των προσφορών εντός των 30 ημερών, που προηγούνται των περιόδων τακτικών εκπτώσεων. Εντός της αυτής ως άνω περιόδου, να απαγορευθεί συνολικά η αναγγελία – διαφήμιση με δημόσιο τρόπο των μειώσεων τιμών και προωθητικών ενεργειών.
· Να περιορισθεί το δικαίωμα των προσφορών σε 2 δεκαήμερα το χρόνο για το σύνολο των διαθεσίμων προϊόντων μίας επιχείρησης.
· Να γίνει υποχρεωτική η αναγραφή μίας μόνο τιμής στις προσφορές.
· Οι προωθητικές ενέργειες να ενταχθούν ρητά στο πλαίσιο περί εκπτώσεων και προσφορών. Οι κυρώσεις που προβλέπονται για παραπλανητικές εκπτώσεις και προσφορές να ισχύουν και στις προωθητικές ενέργειες.
· Να απαγορευθεί ρητά η χρησιμοποίηση διαγραμμένων τιμών ή ποσοστού στις προωθητικές ενέργειες.
· Να γίνει ρητή αναφορά των προϊόντων παντοπωλείου, τα οποία εξαιρούνται των ρυθμίσεων και απαγορεύσεων για τις εκπτώσεις και προσφορές. Να προηγηθεί αυστηρός, λεπτομερής και σαφής καθορισμός τους μετά από διάλογο με την ΕΣΕΕ.
3. Πληθυσμιακοί και γεωγραφικοί περιορισμοί εγκαθίδρυσης πολυκαταστημάτων, υπερμεγεθών εμπορικών κέντρων και εκπτωτικών χωριών
· Να τροποποιηθεί άμεσα το άρθρο 10 ν. 2323/1995, κατά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ζητάμε την εφικτή σύνθεση των κυρίαρχων γνωμών του ΣτΕ, ώστε οι Καλλικρατικοί –πλέον- Δήμοι να κρίνουν τις αιτήσεις ίδρυσης υπερκαταστημάτων, βάσει ενός και μοναδικού ειδικού λόγου δημοσίου συμφέροντος και είναι η ανάγκη προστασίας των τοπικών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
· Να επεκταθεί η ισχύς του νόμου, ώστε, για οποιασδήποτε μορφής νέα εμπορική επιχείρηση, είτε στο λεκανοπέδιο, είτε στην Θεσσαλονίκη, είτε στην περιφέρεια, η οποία υπερβαίνει τα 250 τμ, να ισχύει η διαδικασία αδειοδότησης.
· Να εισαχθεί διάταξη για την ρύθμιση των περιπτώσεων δημιουργίας μεγάλων καταστημάτων σε δήμους με πληθυσμό κάτω των 15.000 κατοίκων (τώρα είναι ελεύθερη).
· Να τροποποιηθεί άμεσα η παρ. 3 αρ. 10 ν. 2323/1995, που δίνει την δυνατότητα στην αδειοδοτημένη επιχείρηση να δημιουργήσει έτερο κατάστημα, χωρίς νέα άδεια, εφόσον απέχει περισσότερο των 100 μέτρων από τον πρώτο. Να υποχρεούνται σε άδεια όλοι οι χώροι λιανικής που ξεπερνούν τα κριτήρια επιφανείας, είτε ανήκουν στην αυτή επιχείρηση, είτε όχι.
· Να καθοριστούν σαφείς όροι χρήσης γης και προστασίας του περιβάλλοντος, που θα δεσμεύουν και τις πολεοδομικές αρχές.
· Να απομακρυνθούν οι μεγάλοι και πολύ μεγάλοι χώροι λιανικής (υπεραγορών λιανικού εμπορίου και μεγάλα εμπορικά κέντρα) από τα παραδοσιακά κέντρα των πόλεων.
· Να υπαχθούν τα εμπορικά κέντρα και τα εκπτωτικά χωριά στο καθεστώς αδειοδότησης του νόμου.
4. Καθεστώς λειτουργίας καταστημάτων stock & outlet, shop in a shop, στοκατζίδικα κ.λπ.
· Να απαγορευθεί η δυνατότητα που δίνεται στα Stock και Outlet να χρησιμοποιούν διπλές τιμές, καθότι έτσι δίνουν την εντύπωση στον καταναλωτή ότι πραγματοποιούν εκπτώσεις 365 ημέρες το χρόνο. Στα προϊόντα να αναγράφεται μία μόνο τιμή και να σημαίνονται ανάλογα (stock ή ελαττωματικό) με συγκεκριμένο προσδιορισμό που θα καθορίζεται στην ετικέτα.
· Να αποσαφηνιστούν οι όροι «stock» και «outlet», ώστε να καθίσταται σαφές πότε και που χρησιμοποιούνται.
· Στα εν λόγω καταστήματα, τα προσφερόμενα προϊόντα να πωλούνται υποχρεωτικά, σε τιμές τουλάχιστον 30% χαμηλότερες των αντίστοιχων αγαθών της τρέχουσας περιόδου.
· Να αναγράφεται στην προθήκη - βιτρίνα του καταστήματος ότι πωλεί εμπορεύματα παρελθούσης χρήσης ή ελαττωματικά.
· Το μέγεθος των καταστημάτων να μην ξεπερνάει τα 250 τμ συνολικά στα εμπορικά κέντρα των μικρών και μεγάλων πόλεων. Η εγκατάσταση μεγαλυτέρων καταστημάτων να επιτρέπεται εκτός πολεοδομικών ιστών.
· Να απαγορεύεται στα stock - outlet η οποιαδήποτε ανάρτηση πινακίδων με ποσοστά έκπτωσης ή με αναφορά των ίδιων των λέξεων «έκπτωση» ή «προσφορά».
· Να απαγορεύεται στα καταστήματα αυτά η διάθεση εμπορευμάτων, τα οποία πωλούνται με ανώτερη τιμή στα λοιπά καταστήματα της ίδιας επιχείρησης.
5. Προϋποθέσεις καθορισμού τουριστικών περιοχών και τουριστικών ζωνών εντός των κέντρων των πόλεων - εποχιακός προσδιορισμός
· Να αποδοθεί η αρμοδιότητα καθορισμού περιοχών – ζωνών - δρόμων ως τουριστικών αποκλειστικά στα Δημοτικά Συμβούλια των Καλλικρατικών Δήμων. Από τον κανόνα αυτό να μην εξαιρούνται, ούτε οι μεγάλες πόλεις.
· Να δοθεί η δυνατότητα, ο καθορισμός αυτός να είναι αυστηρά εποχιακός, ανάλογα με την φύση της κάθε περιοχής.
· Να προηγείται παροχή γνώμης από τους φορείς της κάθε περιοχής.
· Να καταργηθεί η αρμοδιότητα του ΕΟΤ να παρέχει σήματα «τουριστικής επιχείρησης», η οποία κατά τον τρόπο αυτό μπορεί να λειτουργεί καθ’ όλες τις ημέρες και ώρες της εβδομάδας.
6. Υπαίθριο Εμπόριο
· Να κωδικοποιηθεί η νομοθεσία για το υπαίθριο εμπόριο με συμμετοχή των φορέων του εμπορίου. Στην κωδικοποίηση να περιληφθεί και το εμπόριο πλαστών και παραποιημένων ειδών.
· Το στάσιμο υπαίθριο εμπόριο (είτε σε δημοτικούς, είτε σε λιμενικούς χώρους), οι εμποροπανηγύρεις, οι χριστουγεννιάτικες αγορές, οι πασχαλινές αγορές και οι κυριακάτικες αγορές να πραγματοποιούνται αποκλειστικά και μόνο σε περιφραγμένους δημόσιους χώρους. Να εξαιρούνται, για προφανείς λόγους, μόνο το πλανόδιο εμπόριο και οι λαϊκές αγορές.
· Να προχωρήσει άμεσα πανελλαδική απογραφή, καταγραφή και έλεγχος όλων των αδειών υπαιθρίου εμπορίου. Τοπικά ο έλεγχος να πραγματοποιηθεί από επιτροπή Καλλικρατικού Δήμου και φορέων, στην σύνθεση της οποίας θα μετέχει και ο τοπικός Εμπορικός Σύλλογος.
· Ο μικροπωλητής να μην ασκεί, κατά το χρόνο της αίτησης για την έκδοση άδειας, κανένα άλλο επάγγελμα.
· Προτεραιότητα στην αδειοδότηση να δοθεί στους ανάπηρους και στους πολύτεκνους.
· Η αρμοδιότητα αδειοδότησης να αποδοθεί προς την Διεύθυνση Απασχόλησης – Εμπορίου – Τουρισμού της Περιφέρειας. Για να μην στερηθούν οι ΟΤΑ τα σχετικά έσοδα, να κατατίθεται, μαζί με την υποβολή της αίτησης, παράβολο συγκεκριμένου ποσού, υπέρ του τοπικού ΟΤΑ. Η χορήγηση των αδειών να γίνεται μετά παραπομπή προς έγκριση ή απόρριψη από Επιτροπή με τη συμμετοχή του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, τοπικών ΟΤΑ και φορέων, κατά πρωτεύουσα νομού, στην οποία θα συμμετέχει ο τοπικός Εμπορικός Σύλλογος, το Εμπορικό Επιμελητήριο, η Ομοσπονδία Επαγγελματιών και Βιοτεχνών, η αρμόδια χωρικά Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων και η Ομοσπονδία Υπαιθρίων Μικροπωλητών. Η διαδικασία της έκδοσης να αποτελέσει αντικείμενο κοινωνικού διαλόγου.
· Να καθορίζονται αυστηρά και περιοριστικά τα διατιθέμενα είδη, ανά μορφή υπαιθρίου εμπορίου. Η άδεια να αναγράφει τα προσφερόμενα προϊόντα ή ομάδα αυτών.
· Εκτός πλανοδίου εμπορίου, για προφανείς λόγους, να αναγράφεται στην κάθε άδεια οποιασδήποτε άλλης μορφής υπαιθρίου εμπορίου η αρίθμηση αυτής και η συγκεκριμένη θέση την οποία καταλαμβάνει. Για την χορήγηση της άδειας, να προσκομίζεται βεβαίωση εγγραφής στον ΟΑΕΕ και στο ΓΕΜΗ. Η άδεια να φέρει απαραίτητα τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου, φωτογραφία του δικαιούχου και την καθορισμένη θέση, όπου αυτός ασκεί υπαίθριο εμπόριο.
· Η άδεια να χορηγείται για χρονικό διάστημα 2 ετών και για την ανανέωσή της να απαιτείται καταβολή νέου παραβόλου, υπέρ του τοπικού Δήμου. Ειδικά για τις εμποροπανηγύρεις, η διάρκεια της άδειας να καθορίζεται για χρονικό διάστημα το πολύ 3 ημερών ανά εμποροπανήγυρη.
· Η άδεια να μην μεταβιβάζεται, ούτε να παρέχεται κατά χρήση σε κανέναν. Εξαιρείται ένας (1) αναπληρωτής – συγγενής α΄ βαθμού, ανιών, σύζυγος ή κατιών, εφόσον δεν κατέχει αυτοτελώς (ο αναπληρωτής) άλλη ανεξάρτητη άδεια. Ο αναπληρωτής αναφέρεται ρητά στο σώμα της άδειας.
· Η άδεια αναρτάται στο πρωτότυπο. Απαγορεύεται ρητά η ανάρτησή της σε αντίγραφο, έστω και επικυρωμένο, επί ποινή άμεσης αφαίρεσης.
· Όλες οι αποφάσεις, είτε των ΟΤΑ, της λιμενικής, είτε οποιασδήποτε άλλης αδειοδοτικής αρχής να κοινοποιούνται με ποινή ακυρότητας στον τοπικό Εμπορικό Σύλλογο και στο τοπικό Εμπορικό και Επαγγελματικό Επιμελητήριο.
· Οι δικαιούχοι και οι αναπληρωτές τους να τηρούνται, πέραν του ΓΕΜΗ, σε ειδικό νομαρχιακό μητρώο υπαιθρίων εμπόρων.
· Στην περίπτωση πρόσληψης από τον δικαιούχο υπαλλήλου, αυτός να ασκεί αποκλειστικά ρόλο «βοηθού», ήτοι να απαιτείται πάντα –μαζί με τον υπάλληλο- η αυτοπρόσωπη παρουσία του αδειούχου μικροπωλητή ή του νομίμου αντικαταστάτη του στην καθορισμένη θέση του πάγκου του. Μαζί με την άδεια, να αναρτάται πάντα το βιβλίο προσωπικού, θεωρημένο από την αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας.
· Στον γενικό ορισμό του υπαιθρίου εμπορίου του άρθρου 1 του νόμου, να αποσαφηνιστεί η αναφορά «…ως μη στεγασμένοι χώροι …… θεωρούνται και οι εγκαταστάσεις που φέρουν μόνο στέγαστρο ή ακόμα και περίφραγμα, που δεν αποτελεί μόνιμη κατασκευή…». Εξ΄ αντιδιαστολής συνάγεται ότι, εάν το στέγαστρο ή το περίφραγμα αποτελούν μόνιμη κατασκευή, η εντός αυτού άσκηση υπαιθρίου εμπορίου δεν εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου. Κατ’ ακολουθία, ελεύθερα προσβάσιμες, ανοικτές και πρόχειρες αλλά μόνιμες εγκαταστάσεις εξαιρούνται των περιορισμών που τίθενται στο υπαίθριο εμπόριο, πράγμα απαράδεκτο.
· Ο έλεγχος των μικροπωλητών να μεταβιβαστεί εξ’ ολοκλήρου σε ειδικό, ευέλικτο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, σε συνεργασία με εντεταλμένους υπαλλήλους των Δ.Ο.Υ., των Διευθύνσεων Εμπορίου κ.λπ..
· Οι μικροπωλητές υποχρεούνται να αποδεικνύουν στους ελέγχους των αρμοδίων οργάνων, τον τρόπο κτήσης των προς πώληση ειδών με επίσημα φορολογικά στοιχεία.
· Να τηρείται υποχρεωτικά ταμειακή μηχανή από κάθε μικροπωλητή. Ελλείψει αυτής, ο πάγκος και τα διατιθέμενα είδη να κατάσχονται πάραυτα.
· Να γίνει υποχρεωτική δια νόμου, η έκδοση τιμολογίων από τους αγρότες – προμηθευτές υπαιθρίων μικροπωλητών.
· Να προβλεφθούν αυστηρές κυρώσεις στους παραβάτες μικροπωλητές. Προτείνουμε χρηματική ποινή 300 έως 3.000 € και φυλάκιση έως 6 μήνες, ανάλογα με την βαρύτητα της πράξης. Σε περίπτωση υποτροπής, οι κυρώσεις διπλασιάζονται. Ισχύει η αυτόφωρη διαδικασία. Παράλληλα, να επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο υπέρ του τοπικού Δήμου, ύψους επίσης 100 έως 600 € για κάθε παράβαση. Εάν ο παραβάτης έχει νόμιμη άδεια, αυτή αναστέλλεται για χρονικό διάστημα 1 χρόνου και ενημερώνεται άμεσα το τηρούμενο μητρώο.
· Να απαλειφθούν όλες οι αναφορές περί υπαιθρίου εμπορίου που υπάρχουν από παλαιότερες διατάξεις στους Κώδικες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να πάψει επιτέλους η σύγκρουση αρμοδιοτήτων γενικών νόμων προς ειδικό.
· Να ενεργοποιηθούν πλήρως οι περιφερειακές επιτροπές του άρθρου 7Ε, έργο των οποίων είναι η παρακολούθηση τήρησης της νομοθεσίας του υπαιθρίου εμπορίου και η εισήγηση προς τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κάθε πρόσφορου μέτρου για την αποτελεσματική οργάνωση και την εύρυθμη λειτουργία του υπαιθρίου εμπορίου σε μία δεδομένη περιοχή.
· Το εμπόριο πλαστών και παραποιημένων προϊόντων να χαρακτηρισθεί λαθρεμπόριο (που –ούτως ή άλλως- είναι) και να επισύρει όλες τις ποινές που προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις. Να προσδιοριστεί σύντομη διαδικασία καταστροφής των σχετικών προϊόντων.
Για το Πλανόδιο Εμπόριο
· Η άσκηση πλανόδιου εμπορίου να μην επιτρέπεται σε πόλεις με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων (τώρα είναι 20.000).
· Να απαγορεύεται η άσκηση πλανόδιου εμπορίου εγγύς των οργανωμένων καταστημάτων που διαθέτουν ομοειδή είδη, ακόμη και όταν πρόκειται για προϊόντα γης και θάλασσας.
· Να τηρούνται απαρέγκλιτα τα χρονικά όρια που προβλέπονται, ήτοι να γνωμοδοτεί η Επιτροπή έως 30 Νοεμβρίου για τον συνολικό αριθμό των αδειών και να αποφασίζει ο Δήμαρχος έως 31 Δεκεμβρίου για το ίδιο θέμα. Έλλειψη απόφασης να σημαίνει ότι δεν θα εκδοθούν άδειες για το τρέχον έτος.
· Στο νόμο αναφέρεται ότι, πλανόδιο εμπόριο συνιστά και η μέθοδος επισκέψεων Door to Door, όταν όμως πραγματοποιείται από πρόσωπα που δεν συνδέονται με νόμιμα οργανωμένη επιχείρηση. Δηλαδή, εξ’ αντιδιαστολής, όταν ο επισκέπτης ανήκει σε οργανωμένη επιχείρηση, τότε δεν ασκεί υπαίθριο εμπόριο, ο νόμος δεν έχει εφαρμογή και δεν απαιτείται άδεια. Να τροποποιηθεί η σχετική διάταξη, συμπεριλαμβάνοντας στις διατάξεις του νόμου και τις νόμιμα οργανωμένες επιχειρήσεις.
Για το Υπαίθριο Στάσιμο Εμπόριο
· Κατά το νόμο, υπαίθριο στάσιμο εμπόριο νοείται κάθε μορφή άσκησης υπαίθριου εμπορίου που δεν αποτελεί πλανόδιο εμπόριο. Η διατύπωση είναι εξαιρετικά γενική. Να οριοθετηθεί αυστηρά το τι συνιστά στάσιμο υπαίθριο εμπόριο.
· Να καταργηθεί η δυνατότητα άσκησης στάσιμου εμπορίου σε ιδιωτικούς χώρους.
· Να τηρηθεί επιτέλους η διάταξη που απαγορεύει θέσεις στάσιμου υπαίθριου εμπορίου εγγύς της εισόδου εμπορικών καταστημάτων.
· Να παρέχονται άδειες στάσιμου υπαιθρίου εμπορίου σε συνάρτηση και ως ποσοστιαία αναλογία του αριθμού των εμπορικών καταστημάτων της περιοχής. Προτείνεται να παρέχονται άδειες στάσιμου υπαίθριου εμπορίου, ίσες με το 1% των τοπικών εμπορικών καταστημάτων.
Για τις Εμποροπανηγύρεις
· Να καταργηθούν όλες οι εμποροπανηγύρεις, εκτός εκείνων που έχουν παραδοσιακά (εορταστικά) χαρακτηριστικά και να μην επιτρέπεται η δημιουργία νέων. Εναλλακτικά, να επιτρέπεται μόνο μία εμποροπανήγυρη ανά Δήμο/Δημοτική Κοινότητα/Τοπική Κοινότητα το χρόνο.
· Ο νόμος αναφέρει μόνο ότι οι εκδιδόμενες άδειες ισχύουν για 5 ημέρες και όχι ότι οι εμποροπανηγύρεις διαρκούν 5 ημέρες. Συνακόλουθα, πολλοί ΟΤΑ παρακάμπτουν τη βούληση του νομοθέτη, εκδίδοντας στους συμμετέχοντες συνεχόμενες πενθήμερες άδειες και διατηρώντας σε λειτουργία την εμποροπανήγυρη για ολόκληρα δεκαπενθήμερα. Να τροποποιηθεί ο νόμος στην κατεύθυνση καθορισμού διάρκειας της εμποροπανήγυρης και όχι των αδειών αυτής.
· Οι εμποροπανηγύρεις να πραγματοποιούνται εκτός των ιστορικών και εμπορικών κέντρων των πόλεων και κωμοπόλεων και να διαρκούν το πολύ μέχρι τρεις (3) ημέρες.
· Οι αποφάσεις ίδρυσης των εμποροπανηγύρεων να εκδίδονται μετά γνώμη των τοπικών Συλλόγων και των Ομοσπονδιών. Το αυτό να ισχύει και για τις σχετικές αποφάσεις με τις οποίες καθορίζονται τα διατιθέμενα είδη.
· Οι αποφάσεις ίδρυσης των εμποροπανηγύρεων να μην ισχύουν προτού επικυρωθούν από την Περιφέρεια.
Για τις Χριστουγεννιάτικες – Πασχαλινές Αγορές
· Να καταργηθούν όλες οι χριστουγεννιάτικες και πασχαλινές αγορές, οι οποίες δεν είναι απαραίτητες στην αγορά.
· Εναλλακτικά, τόσο οι χριστουγεννιάτικες όσο και πασχαλινές αγορές να διαρκούν το πολύ έως 5 ημέρες.
· Να πραγματοποιούνται εκτός των ιστορικών και εμπορικών κέντρων των πόλεων και κωμοπόλεων.
· Οι αποφάσεις ίδρυσης των χριστουγεννιάτικων και πασχαλινών αγορών να εκδίδονται μετά γνώμη των τοπικών Συλλόγων και των Ομοσπονδιών. Το αυτό να ισχύει και για τις σχετικές αποφάσεις με τις οποίες καθορίζονται τα διατιθέμενα είδη.
· Να καθορίζονται ρητά και δια νόμου τα προσφερόμενα προϊόντα στις αγορές αυτές, τα οποία θα πρέπει να δικαιολογούν τον χαρακτήρα των ημερών.
· Οι αποφάσεις ίδρυσης των χριστουγεννιάτικων και πασχαλινών αγορών να μην ισχύουν, προτού επικυρωθούν από την Περιφέρεια.
Για τις Κυριακάτικες Αγορές
· Να αναπροσαρμοστούν τα πληθυσμιακά κριτήρια, που εισήγαγε ο ν. 3557/2007, για την δημιουργία κυριακάτικων παζαριών, ώστε να ανταποκρίνονται στα νέα «καλλικρατικά» πληθυσμιακά δεδομένα.
· Οι κυριακάτικες αγορές να πραγματοποιούνται εκτός των ιστορικών και εμπορικών κέντρων των πόλεων και κωμοπόλεων.
· Να καταργηθούν οι νομοθετημένες εξαιρέσεις για τις κυριακάτικες αγορές του Κοπανακίου, του Δοξάτου και του Σχιστού, που δεν προσφέρουν τίποτα πέρα από υπόνοιες χάρης προς τοπικά πολιτικά πρόσωπα.
· Ο περιφραγμένος δημόσιος χώρος που θα πραγματοποιείται η κυριακάτικη αγορά να αποτυπώνεται σε σχεδιάγραμμα που θα ενσωματώνεται στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
· Οι αποφάσεις ίδρυσης των κυριακάτικων αγορών να μην ισχύουν, προτού επικυρωθούν από την Περιφέρεια.
Για τις Λαϊκές Αγορές
· Να πάψουν επιτέλους οι λαϊκές αγορές να αποτελούν παραπάζαρα και να ανταποκριθούν στην κύρια αποστολή τους, ήτοι να διατίθενται στους χώρους τους μόνο προϊόντα γης και θάλασσας.
· Να γίνει πανελλαδική χαρτογράφηση των λαϊκών αγορών. Να επανεξεταστεί η λειτουργία ή η μετακίνησή τους, βάσει της χρησιμότητάς της αλλά και των συνεπειών που προκαλεί στην ομαλή λειτουργία της περιοχής και στην καθημερινότητα των κατοίκων – επαγγελματιών αυτής.
· Να ισχύσει πληθυσμιακή αναλογία ως προς τον αριθμό των λαϊκών αγορών ανά δεδομένη περιοχή.
· Να μετακινηθούν οι λαϊκές αγορές εκτός των κεντρικών οδικών αξόνων, αρτηριών και οδών, μεγαλύτερων ή μικρότερων περιοχών. Να πραγματοποιούνται μόνο σε δευτερεύουσες παρόδους.
· Να δημιουργηθεί μόνιμο κιόσκι σε κάθε λαϊκή αγορά, όπου θα στεγάζονται οι ελεγκτές του Δήμου και θα απευθύνονται οι πολίτες για να υποβάλουν παράπονα ή παραινέσεις.
· Οι επιτροπές του άρθρου 7 παρ. 2 να γνωμοδοτούν και στις περιπτώσεις ίδρυσης, μετακίνησης ή κατάργησης λαϊκών αγορών στις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις Αθηνών – Πειραιώς και Θεσσαλονίκης.
· Να τηρηθεί αυστηρά η νομοθεσία για μη διενέργεια λαϊκών αγορών κατά την Κυριακή.
· Νέες άδειες να δίνονται μόνο σε παραγωγούς ή πωλητές προϊόντων γης και θάλασσας. Για τους παλιούς πωλητές διαρκών ειδών, που οι άδειές τους λήγουν ή έχουν λήξει, να δοθούν κίνητρα (φορολογικά, χρηματοδοτικά, συμμετοχές σε ευρωπαϊκά προγράμματα), ώστε να ανοίξουν καταστήματα, μετακινούμενοι στο οργανωμένο εμπόριο.
7. Καθεστώς εκποίησης – διάλυσης
· Ζητούμε να συμπληρωθούν οι διατάξεις του άρθρου 7 ν. 146/1914, καθότι σήμερα εμφανίζεται το γενικευμένο φαινόμενο να εκδίδουν οι δικαστές απρόσεκτες αποφάσεις (σε διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, χωρίς αντιδικία,) και να δίνουν παράνομες άδειες εκποιήσεων λόγω τέλους εποχής. Μειωμένες τιμές λόγω τέλους εποχής επιφυλάσσονται μόνο για τις επίσημες περιόδους εκπτώσεων και προσφορών.
8. Διασφάλιση Κυριακάτικης Αργίας και ωραρίου λειτουργίας
· Να δοθεί η δυνατότητα στους Εμπορικούς Συλλόγους να διαμορφώνουν το τοπικό ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων και να το κατοχυρώνουν με απόφαση της Περιφέρειας, η οποία να ισχύει για όλα τα καταστήματα της περιοχής τους.
· Να μην υπάρξει καμία μεταβολή του υφιστάμενου καθεστώτος της Κυριακής – αργίας. Να τηρηθεί ο νόμος που προβλέπει λειτουργία καταστημάτων, μία μόνο Κυριακή στο τέλος του έτους.
· Να οριστεί ως καταληκτική ώρα του ωραρίου του Σαββάτου η η 6η απογευματινή για κάθε κατάστημα.
· Να ισχύει το τοπικό ωράριο για τα καταστήματα που λειτουργούν εντός πολυχώρων αναψυχής - άθλησης κ.λπ..
9. Μείωση Ενοικίων – Επαγγελματική Στέγη
· Να δημιουργηθεί επιτροπή διαιτησίας, όπου θα μπορούν να προσφεύγουν οι έμποροι – μισθωτές για να ζητήσουν μείωση των υπέρογκων μισθωμάτων που καταβάλλουν. Στην επιτροπή να συμμετέχει εκπρόσωπος του τοπικού Εμπορικού Συλλόγου.
· Να δοθεί η δυνατότητα στα Διοικητικά Συμβούλια των ΝΠΔΔ, Ιδρυμάτων κ.λπ. να διαπραγματεύονται μειώσεις των μισθωμάτων, όταν το κρίνουν σκόπιμο, χωρίς να κινδυνεύουν με την δαμόκλειο σπάθη της παράβασης καθήκοντος.
· Να επεκταθεί η αρχική προστατευόμενη μίσθωση στα δεκαέξι (16) χρόνια.
· Να αποδίδεται αποζημίωση λόγω άυλης εμπορικής αξίας στα τριάντα έξι (36) μισθώματα, σε κάθε περίπτωση αποχώρησης της επιχείρησης από το μίσθιο (ακόμα και της οικειοθελούς).
· Να καταργηθεί η απαξίωση της άυλης εμπορικής αξίας στο τέλος της 16ετίας.
· Να μην φορολογείται η άυλη εμπορική αξία, εφόσον ο μισθωτής καταβάλλει ή επενδύσει την αποζημίωση αυτή για την εξασφάλιση άλλης επαγγελματικής στέγης, όπου και θα συνεχίσει την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Εναλλακτικά, η σχετική φορολόγηση να περιοριστεί στο 10% (πρόταση νομιμοποίησης του περιβόητου «αέρα»).
· Να καθιερωθεί προθεσμία 6 μηνών, εντός της οποίας, να δικαιούται ο εκμισθωτής να καταγγείλει την μίσθωση που έληξε. Η πάροδος της προθεσμίας να τεκμαίρει σιωπηρή κατάρτιση νέας μίσθωσης 16ετούς διάρκειας.
· Να αναγνωριστεί η αυτονομία των νέων συμβολαίων, ώστε αυτά να παύσουν να θεωρούνται ως «συνέχειες» της παλαιάς μίσθωσης.
· Το φαινόμενο της συνεχούς «παράτασης» των μισθώσεων να θεωρείται κατά πλάσμα νέα μίσθωση, όταν προκύπτει σε βάθος χρόνου.
· Να επανέλθει η υποχρέωση του εκμισθωτή να μην ασκήσει στο μίσθιο για δύο χρόνια μετά την λήξη την αυτή δραστηριότητα με τον παλαιό μισθωτή.
· Να ενταχθούν στις διατάξεις περί προστασίας του νόμου –έστω και υπό προϋποθέσεις- οι μισθωτές των διατηρητέων ακινήτων.
· Να προστατεύονται οι έμποροι που βρίσκονται κοντά στην σύνταξη, ώστε να μην εξώνονται κατά το τέλος της δωδεκαετίας ή δεκαεξαετίας και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα έως την λήψη της σύνταξης.
· Να καταργηθεί η αναχρονιστική υποχρέωση γνωστοποίησης και επακόλουθης αδειοδότησης των συμβάσεων επαγγελματικής στέγης στις παραμεθόριες περιοχές, η μη τήρηση της οποίας συνεπάγεται την απόλυτη ακυρότητα των μισθώσεων μετά την πάροδο 6ετίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.