Βιογραφικό του ομιλητή Θεοφ. Επισκόπου Ελαίας κ. Θεοδωρήτου
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ελαίας κ. Θεοδώρητος, κατά κόσμον Στυλιανός Τσιριγώτης, εγεννήθη εις Βελλιές Μονεμβασίας το 1941. Μετά την στοιχειώδη εκπαίδευση εις τη γεννέτειρά του, εφοίτησε εις την Πατμιάδα του γένους Σχολή, εξ ης απεφοίτησεν το έτος 1962. Εισελθών εις την Θεολογικήν Σχολήν της Χάλκης, και ανασταλείσης της λειτουργίας της υπό του τουρκικού νόμου, την Θεολογίαν εσπούδασεν εις την Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, γενόμενος πτυχιούχος το 1974. Μετεκπαιδεύθη, υπό την προστασίαν του Ακαδημαϊκού Γεν. Γραμματέως της Ακαδημίας Αθηνών, συντοπίτου του, .....
αειμνήστου κυρού Ιωάννου Θεοδωρακόπουλου, κατ’ αρχάς εις Παρισσίους και είτα εις GRENOHLE της Γαλλίας, όπου εσπούδασε Φιλοσοφίαν, μη υπαρχούσης εκεί Θεολογικής σχολής και εγένετο πτυχιούχος αυτής το έτος 1979, λαβών και την επι διδακτορία διατριβή του.
Περιεβλήθη το μοναχικόν τριβώνιον την 24η Δεκεμβρίου του έτους 1956. Τιμίαις χερσίν του Οσίου Πατρός Φιλοθέου Ζερβάκου, ως ρασοφόρος δόκιμος της Μονής Λογγοβάρδας Πάρου. Τη προτάσει του και εκείνη του Μητροπολίτου Κυθήρων κυρού Μελετίου Γαλανόπουλου, το έτος 1960, εισήλθεν εις την Βασιλικήν Μονήν των Αγίων Τεσσαράκοντα Σπάρτης, καρείς Μοναχός το 1963. Την 30η Ιανουαρίου του 1964, εχειροτονήθη Διάκονος και την 1ην Ιουλίου 1967, πρεσβύτερος, υπό του κυριάρχου Μητροπολίτου Μονεμβασίας κυρού Κυπριανού. Την 15ην Ιανουαρίου 1968, εξελέγη παμψηφεί Καθηγούμενος της Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα και διηκόνησε την Μετανοίαν του και από του υπάτου αξιώματος, επί δύο συναπτάς ηγουμενικάς, τετραετείς περιόδους.
Διωρίσθη καθηγητής της Πατμιάδος το 1978, αποσπασθείς ως Πατριαρχικός Έξαρχος εις την Περσίαν και Διευθυντής της εν Ιράν Ελληνικής Παιδείας, υποστάς τον διετή Ισλαμικόν Πόλεμον, και τα εκ τούτου συνεπείας. Την 25ην Ιανουαρίου εξελέγη παμψηφεί Καθηγούμενος της Πατριαρχικής Μονής Βλατάδων και την 13ην Μαρτίου 1984, ομοίως εξελέγη παμψηφεί Επίσκοπος Ελαίας Θεσσαλονίκης, εις διαδοχήν του αοιδίμου Πατριάρχου, από Ελαίας, Ίμβρου κυρού Δημητρίου του Α’.
Συνταξιοδοτήθη το 1996, εκ της θέσεως του Καθηγητού και διεκόνησε την Εκκλησία ως Επίσκοπος επί 28 έτη, ως Διάκονος-Ιερομόναχος επί 48 και μοναχός επί 56 έτη.
Ετιμήθη του 1979, δια του οφικίου του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου, ως περισώσας το κύρος και την τιμήν της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας εν των Ισλαμικώ διετεί πολέμω, εν Ιράν, υπό του Οικ. Πατρ. Δημητρίου.
Έτυχε κατά την μακράν Διακονίαν Του, υπέρ τεσσαράκοντα τιμητικών διακρίσεων, ων απάντων πρώτη η υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου.
(Το βιογραφικόν αυτού εδημοσίευσεν ο προηγούμενος Παρθένιος Δώριζας, Ιεροκήρυξ της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, το έτος 1999, πρβλ. Ευχαριστήρια, 1999, σ. 143-154).
Τυγχάνει λόγιος Κληρικός, ευφραδής ομιλητής, πύρινος Ιεροκήρυξ και έγκριτος συγγραφέας.
Συνέγραψε και αυτοτελώς εξέδωκεν ιδίαις δαπάναις 23 αυτοτελή βιβλία και εδημοσίευσεν πολλά άρθρα εις διαφόρους εφημερίδας και περιοδικά. Μεταξύ των οποίων αι μονογραφίαι Του περί της Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα Σπάρτης περί του Αυτοκράτορος Ανδρόνικου β’ και της Βασιλικής Ιεράς Καστροπολιτείας της Μονεμβασίας και περί του Αυτοκράτορος Αλεξίου του Κομνηνού και της Ιεράς Μονής Πάτμου, κ.ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.