Η ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΓΕΡΝΑ ΠΟΤΕ.

Άρθρο του καθηγητή φυσικής αγωγής, δημοτικού συμβούλου & τ. προέδρου ΝΠΔΔ «Ηρόδωρος» Κλεάνθη Ι. Βαρελα αφιερωμένο στην 3^η ηλικία.

Διάφορες λέξεις έρχονται στο μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε τους ανθρώπους της 3^ης ηλικίας. Από την μία αγάπη, σεβασμός, νοσταλγία, εμπειρία, σοφία και από την άλλη μελαγχολία, θλίψη, απομόνωση.

Όπως βιώνουμε σε όλη την πορεία της ζωής μας εκ διαμέτρου αντίθετες καταστάσεις έτσι βιώνουμε και το τέλος της. Μπορεί να φαντάζει παράξενο ή να εξοργίζει αλλά η σημερινή σκληρή πραγματικότητα απομακρύνει την πλειοψηφία των ηλικιωμένων και από κάτι που στις πολιτισμένες κοινωνίες θεωρούταν μέχρι πρότινος δεδομένο. Και δεν είναι άλλο από την αξιοπρεπή διαβίωση. Ποιος περίμενε να φτάσουμε ως κοινωνία στα πρόθυρα της απόλυτης εξαθλίωσης; Όσοι βρίσκονται σε παραγωγικές ηλικίες έχουν την δυνατότητα να βγουν στον δρόμο και να εργαστούν ώστε να συντηρήσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειες τους. Ένας ηλικιωμένος είναι καταδικασμένος να αρκεστεί στο εισόδημά του που συνήθως είναι μία σύνταξη δυσανάλογη με τις εισφορές του, τα χρόνια εργασίας του και προσφοράς του στο κοινωνικό σύνολο.

Η τρίτη ηλικία είναι μια πολύ ευαίσθητη ηλικία στη ζωή του ανθρώπου. Η συνταξιοδότηση η αποχώρηση από την επαγγελματική του δραστηριότητα καθώς και τα προβλήματα της γήρανσης  με έκπτωση των  σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων δημιουργούν διάφορα προβλήματα ψυχικής υγείας και κυρίως γεροντική κατάθλιψη.

Στη σύγχρονη εποχή οι ηλικιωμένοι παίζουν ένα σημαντικότερο ρόλο από ότι τα προηγούμενα χρόνια μέσω του εθελοντικού τους έργου, της μετάδοσης των εμπειριών τους αλλά και μέσα από τη βοήθεια και τη στήριξη που προσφέρουν στα παιδιά τους. Ασχολούνται με την ανατροφή των εγγονιών τους, αλλά και μέσα από τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας υποστηρίζουν τις οικογενειακές επιχειρήσεις συμβάλλοντας στην οικονομική καταξίωση και εγκατάσταση των παιδιών τους. Μάλιστα στις περισσότερες παραδοσιακές κοινωνίες, οι ηλικιωμένοι θεωρούνται, ως οι πρεσβύτεροι της κοινότητας ή του χωριού, και παίζουν σημαντικό ρόλο στα διάφορα κοινωνικά θέματα που προκύπτουν.

Η πολιτεία μέσα από τις δομές που διαθέτει και κυρίως μέσα από την τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να βρίσκεται στο πλευρό των ανθρώπων αυτών. Είτε παρέχοντας υπηρεσίες που υπό άλλες οικονομικές συνθήκες θα είχαν πρόσβαση είτε δημιουργώντας τους κατάλληλους χώρους θαλπωρής για ψυχαγωγία και απασχόληση. Στον δήμο Μεγαρέων μπορούμε να αισθανόμαστε τυχεροί αφού αυτές οι υποδομές υπάρχουν, λειτουργούν από ανθρώπους που έχουν κέφι και ενισχύονται από την διοίκηση όταν αυτό είναι απαραίτητο.

Κάθε χρόνο τον Οκτώβριο εορτάζεται η παγκόσμια ημέρα των ηλικιωμένων. Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην τιμή, το σεβασμό και την φροντίδα που οφείλουμε προς τους ηλικιωμένους.

Δεν πρέπει καμία ημέρα του έτους να ξεχνάμε τους ηλικιωμένους που έχουμε γύρω και δίπλα μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να τους στεκόμαστε με αγάπη και στοργή με οποιοδήποτε τρόπο καλύπτοντας κάθε τους ανάγκη. Θα έχουμε πάντα κάτι να κερδίσουμε γιατί έχουν πολλά να μας δώσουν. Άλλωστε η ψυχή δεν γερνάει ποτέ.