ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

                                                   ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ

            Ζούμε σε μια περίοδο, που και ο πιο ευφάνταστος νους δεν μπορούσε, να προβλέψει πριν από λίγο καιρό.

            Ζούμε έναν πραγματικό εφιάλτη.

            Είμαστε στη δίνη ενός πρωτόγνωρου πολέμου. Ενός οικονομικού πολέμου με κανόνες άγνωστους, όπου όχι μόνο δεν ξέρεις από πού έρχεται, αλλά και ποίος είναι ο εχθρός.

            Σε έναν πόλεμο στον οποίο μας οδήγησαν οι κυβερνώντες χωρίς καμία προετοιμασία, χωρίς καμία ενημέρωση και χωρίς κανένα σχέδιο.

            Και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το ΔΝΤ.

            Με το τέρας, το οποίο απ’ όπου πέρασε άφησε πίσω του συντρίμμια και καταστροφή.

            Στόχος και σκοπός του είναι: 

·        Εξαθλίωση των λαών.

·        Δημιουργία φθηνού εργατικού- επιστημονικού δυναμικού.

·        Ιδιωτικοποίηση των πάντων, ακόμα και των κρατικών λειτουργιών.

·        Συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας.

·        Και κυρίως η υφαρπαγή της Δημόσιας Περιουσίας (ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ- ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ κλπ).

Στην αγκαλιά του ΔΝΤ πήγαμε τυχαία ή μεθοδευμένα;

Δεν υπήρχαν άραγε άλλες λύσεις στο όποιο πρόβλημα είχε η χώρα;

Και γιατί η οικονομία μας έφτασε σε αυτά τα χάλια; Τι έγινε, ποιος φταίει;

Είχαμε, λέει, πολλά δάνεια, τα οποία έπρεπε να αποπληρωθούν.

Μας ρωτήσανε, που τα πήρανε; Και με ποια διαδικασία; Για ποιο σκοπό;

              Για τις ανάγκες του λαού ή μήπως για να κάνουν πισίνες, να φτιάξουν βίλες, να αγοράσουν κότερα και να δημιουργήσουν λογαριασμούς στην Ελβετία;

            Ποιοι έδωσαν το δικαίωμα στους ξένους να μας χλευάζουν, να θέλουν να τους πουλήσουμε ακόμα και την ΑΚΡΟΠΟΛΗ και να ζητάνε με περισσό θράσος, να τους εκχωρήσουμε κυριαρχικά μας δικαιώματα;

            Πως τόλμησαν Έλληνες ηγέτες, να κατηγορούν τους πολίτες αυτής της χώρας ως τεμπέληδες και διεφθαρμένους;

            Τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνουν, πως οι Έλληνες δουλεύουν πολύ περισσότερο απ’ όλους τους Ευρωπαίους και αμείβονται λιγότερο.

            Είναι τεράστια η ευθύνη των δύο μεγάλων  κομμάτων, που κυβερνούν τη χώρα τα τελευταία 37 χρόνια και τα οποία μας οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση.

            Αυτά έδωσαν το δικαίωμα στη Γερμανία να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και να λέμε οι Γερμανοί ξανάρχονται, όχι πλέον με αυτόματα και πολυβόλα, αλλά με πολύ χειρότερο τρόπο.

            Και ειδικά γι’ αυτούς μπορούμε αβίαστα να πούμε «Εκεί που μας χρωστάγανε  μας πήρανε και το βόδι».

            Διότι οι Γερμανοί μας χρωστάνε πολλά. Στα 162 δις ευρώ (χωρίς τους τόκους) υπολογίζονται τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα από την κατοχική περίοδο 1941-44. Τότε, που άρπαξαν το χρυσό από το θησαυροφυλάκιο, μας υποχρέωσαν να τους δώσουμε δάνειο και βέβαια πρέπει να προστεθούν και οι καταστροφές που προξένησαν, που πρέπει να πληρωθούν ως πολεμικές αποζημιώσεις.

            Και αντί να βγούμε δυναμικά και να τα διεκδικήσουμε, ειδικά αυτή την περίοδο, δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις εντολές τους και τους επαχθείς όρους. Γιατί άραγε; Ποια άνομα συμφέροντα εξυπηρετούνται;

            Η κυβέρνηση, λέει, έχει πάρει δάνεια και έχει υποχρέωση έναντι των δανειστών της.

            Γιατί, έναντι του λαού της δεν έχει υποχρέωση;

            Και ποιοι έχουν προτεραιότητα, οι δανειστές- τοκογλύφοι ή οι πολίτες, τους οποίους οδηγεί συνεχώς και σε μεγαλύτερη εξαθλίωση;

            Λέει, επίσης, πως θέλει να νοικοκυρέψει το κράτος. Δεν θα έπρεπε όμως να αρχίσει από την κεφαλή;

            Γιατί θα πρέπει να έχει υπουργικό συμβούλιο των 50 ατόμων, όταν της Γαλλίας είναι των  15;

            Γιατί η Βουλή των 10 εκατομμυρίων Ελλήνων να έχει 300 βουλευτές, όταν η Γερμανική των 65 εκατομμυρίων έχει 450 μόνο;

            Τι έχει κάνει με αυτούς, που έχουν κατακλέψει το δημόσιο, έκλεισε κανέναν φυλακή, δήμευσε καμία περιουσία;     

            Τι έγινε η περιβόητη λίστα των φοροφυγάδων; Αυτοί δεν θα πληρώσουν ποτέ και τίποτα;

            Δεν είναι δυνατόν να αυξηθούν τα έσοδα, εάν δεν αυξηθεί η παραγωγή. Για να γίνει αυτό απαιτούνται αναπτυξιακά προγράμματα και έργα, τα οποία όμως δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Ακόμα και τα χρήματα, που είναι έτοιμα για να μας δοθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένουν αζήτητα και ανεκμετάλλευτα, ενώ θα μπορούσαν να τονώσουν σημαντικά την οικονομία. Είναι τυχαία όλα αυτά;

            Παράλληλα όμως δεν γίνεται και καμία σοβαρή προσπάθεια για να εξηγήσουν και να πείσουν τον ελληνικό λαό το πόσο χρήσιμο και ωφέλιμο για τον ίδιο είναι, να αγοράζει ελληνικά προϊόντα. Εάν όλοι οι Έλληνες αγόραζαν μόνο ελληνικά προϊόντα, δεν θα έκλειναν οι ελληνικές επιχειρήσεις, απεναντίας θα άνοιγαν και άλλες και θα εδημιουργούντο χιλιάδες θέσεις εργασίας. Άρα θα εμειώνετο και η ανεργία.

            Ενώ με την αγορά των ξένων προϊόντων πριμοδοτούμε θέσεις εργασίας πολιτών άλλων χωρών.

            Και τι μας έχει μείνει; Η τρόικα να μας υπαγορεύει και να μας επιβάλλει συνεχώς μέτρα, τα οποία μας πάνε από το κακό στο χειρότερο.

            Τελικά μήπως το θέμα δεν είναι οικονομικό, αλλά πολιτικό;

            Μήπως το μέλημα είναι να  καθυποτάξουν το λαό, να τον κάνουν φτωχό, για να έχουν φτηνό εργατικό δυναμικό και έτσι να αποκομίζουν περισσότερα κέρδη οι κατέχοντες τον μεγάλο πλούτο;

            Διότι, πως εξηγείται το ότι στην προσπάθεια να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες κουτσουρεύουν μισθούς και συντάξεις του ιδιωτικού τομέα, που δεν έχουν καμία σχέση με το δημόσιο έλλειμα;

            Και βλέπουμε δικαιώματα των εργαζομένων, που κατακτήθηκαν με κόπους, θυσίες, αγώνες ακόμα και με αίμα στη διάρκεια αρκετών δεκαετιών, να καταπατούνται και να καταργούνται σε μια νύχτα.

            Πριν από καιρό, όταν ξεκίνησαν τα μέτρα, είχα προβλέψει και είχα πεί, πως δεν πρόκειται να σταματήσουν, εάν δεν ξεσηκωθεί ο λαός. Αυτό πλέον φαίνεται ξεκάθαρα.

            Τώρα πια δεν είναι αρκετό, να αγανακτήσουμε. Πρέπει να επαναστατήσουμε ενάντια στην αδικία, την αυθαιρεσία και σην εξαθλίωση, που μας οδηγούν.

            Είναι καιρός πλέον για να ξεσηκωθούμε με όποιο τρόπο θεωρεί ο καθένας προσφορότερο.

·        Διότι δεν έχουμε άλλα για να τους πληρώσουμε.

·        Διότι δεν αντέχουμε  άλλο να πληρώνουμε πάντα και μόνο εμείς.

·        Διότι δεν μπορούμε άλλο να βλέπουμε τους έχοντες και κατέχοντες να μην πληρώνουν ποτέ και τίποτα.

·        Διότι δεν θέλουμε, να βλέπουμε τους κλέφτες του δημοσίου πλούτου, να κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Την οικονομική χρεοκοπία την ζούμε ήδη.

Δεν πρέπει, δεν θέλουμε και δεν θα ανεχθούμε, να υποστούμε χρεοκοπία

·        της Αξιοπρέπειάς μας

·        της  Ιστορίας μας

·        της Εθνικής συνείδησής μας

Η ώρα είναι τώρα.

                                                                               Γρηγόρης Σταμούλης

                                                                               Δημοτικός Σύμβουλος

                                                                       Επικεφαλής ΕΝΩΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ