Ομιλία για τον Προϋπολογισμό του 2012 από τον Π. Ασπραδάκη

Με αφορμή τη συζήτηση στην Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2012, ο Παντελής Ασπραδάκης, βουλευτής περιφέρειας Αττικής, μετέφερε την αγωνία των πολιτών για το αύριο παραδεχόμενος ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξαν αδικίες, συνολικά και μεμονωμένα που πρέπει να επανορθωθούν με δίκαιο τρόπο και αναλογικό επιμερισμό των βαρών. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Σήμερα οι πολίτες, οι απλοί άνθρωποι είναι πληγωμένοι. Η φωνή τους πρέπει να ακουστεί. Νιώθουν εξαπατημένοι από τις κυβερνήσεις που ψήφιζαν κι όχι άδικα. Διότι φτιάχτηκε μία κοινωνία δικαιωμάτων, χωρίς παράλληλα να θωρακιστεί. Οι πολίτες ανέλαβαν ένα δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος, πέραν των δυνατοτήτων τους».

«Πρέπει να διαμορφώσουμε συνθήκες εμπιστοσύνης, ασφάλειας και σταθερότητας και όχι στηριγμένες σε φρούδες ελπίδες. Ο πολίτης απαιτεί να είναι ενημερωμένος, να γνωρίζει την αλήθεια, αλλά και να υπάρξει πραγματική τιμωρία των ενόχων» και κατέθεσε προτάσεις σε αυτή τη κατεύθυνση. Ζήτησε τη δραστική μείωση του ΦΠΑ και των τιμών σε βασικά αγαθά-υπηρεσίες  καθώς και των ασφαλιστικών εισφορών. Επίσης ανέδειξε την ανάγκη για πρόσθετες διορθωτικές κινήσεις τόσο στο ειδικό τέλος ακινήτων όσο και στην τακτοποίηση των αυθαιρέτων, ιδιαίτερα αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που οι πολίτες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν.

Ταυτόχρονα υποστήριξε την ανάγκη για θεσμικές αλλαγές «που θα διασφαλίζουν ένα πολιτικό σύστημα μακριά από οικονομικά συμφέροντα και πελατειακές σχέσεις, με κανόνες πάντα αξιοκρατίας, διαφάνειας». Συγκεκριμένα προτείνει να ελέγχονται οι πολιτικοί και όσοι κρατικοί λειτουργοί διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα από τους πολίτες ανά πάσα στιγμή (πόθεν έσχες, βουλευτική ασυλία, αλλά και για τα όποια προνόμια λαμβάνουν), την πολιτική και οικονομική εξυγίανση των κομμάτων, την κωδικοποίηση των νόμων, ώστε να είναι απλοί και κατανοητοί για όλους, την άμεση και αμερόληπτη απονομή της δικαιοσύνης και την άρση του τραπεζικού απορρήτου για οικονομικά εγκλήματα και τους καταθέτες του εξωτερικού.

«Όσες διαρθρωτικές αλλαγές κι αν κάνουμε, εάν δεν βγούμε από την ύφεση που σημαίνει φτώχεια και ανεργία, δεν θα υπάρχει ελπίδα και προοπτική» τονίζει ο Π. Ασπραδάκης και προτείνει την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της χώρας μας (κτηνοτροφική και αγροτική παραγωγή, τουρισμό, ναυτιλία, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, οι δημόσιες επενδύσεις για τους καλλικρατικούς δήμους και την περιφερειακή αυτοδιοίκηση).

Ο Παντελής Ασπραδάκης αναλογιζόμενος τις ευθύνες των δύο ετών της βουλευτικής του θητείας υποστηρίζει ότι «δεν πρέπει να μένουμε στις διαπιστώσεις αλλά να δώσουμε χειροπιαστές απαντήσεις», αισιοδοξώντας ότι με συστηματική δουλειά ο Προϋπολογισμός μπορεί να πετύχει τους στόχους του. «Πρέπει ο Προϋπολογισμός να πετύχει τους στόχους του, να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή με υγιείς αυστηρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς για όλους εκείνους που τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ακόμα και σήμερα, ζούσαν και ζουν πλουσιοπάροχα, εις βάρος του κράτους και των συμπολιτών μας».

Παρακολουθείστε την ομιλία:

http://www.youtube.com/watch?v=tKy4V1528rw&feature=mfu_in_order&list=UL

Παρατίθεται ολόκληρη η τοποθέτηση του Π.Ασπραδάκη:

http://pantelis.aspradakis.gr/press/35/331

Σήμερα ο Προϋπολογισμός συζητείται κάτω από ραγδαίες οικονομικές, πολιτικές συνθήκες και εξελίξεις, αλλά κυρίως με το εγχείρημα συνεργασίας τριών κομμάτων υπό το βάρος του χρέους, την αφόρητη πίεση των δανειστών, την απειλή της χρεοκοπίας, ενώ οι αγορές λειτουργούν με τους δικούς τους κανόνες. 

Μεταφορικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι βιώνουμε έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που αυτήν τη φορά είναι οικονομικός.

Ο φετινός Προϋπολογισμός εκτιμώ ότι είναι συγκροτημένος με πραγματικά δεδομένα, με αυστηρές εκτιμήσεις, χωρίς εικονικά στοιχεία. Προβλέπεται να έχει θετικό πρόσημο, μείωση του δημόσιου χρέους, μείωση των κρατικών δαπανών, αύξηση των εσόδων, πάταξη της φοροδιαφυγής. 

Όλα αυτά βέβαια με συνεχιζόμενες θυσίες και στερήσεις του ελληνικού λαού. 

Χρειάστηκε να φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού για να αντιμετωπίσουμε ως χώρα τις παθογένειες που μαράζωναν τον κοινωνικό ιστό και την οικονομία. Χρειάστηκε επίσης μεγάλος αγώνας από την προηγούμενη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου για να διαχειριστεί μία πρωτόγνωρη κρίση, σε ένα διαρκές κλίμα αμφισβήτησης και να προωθήσει διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, αναλαμβάνοντας φυσικά μεγάλο πολιτικό κόστος και προσωπικό, εφαρμόζοντας σκληρά και επώδυνα μέτρα.

Σήμερα οι πολίτες, οι απλοί άνθρωποι είναι πληγωμένοι. Η φωνή τους πρέπει να ακουστεί. Νιώθουν εξαπατημένοι από τις κυβερνήσεις που ψήφιζαν κι όχι άδικα. Διότι φτιάχτηκε μία κοινωνία δικαιωμάτων, χωρίς παράλληλα να θωρακιστεί. 

Οι πολίτες ανέλαβαν ένα δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος, πέραν των δυνατοτήτων τους.

Με τις κατεδαφίσεις των μισθών χιλιάδες νοικοκυριά υποφέρουν, επαγγελματίες και επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, άνθρωποι χάνουν τις δουλειές του, η νέα γενιά χάνει τις ελπίδες της και παραμένει στο περιθώριο.

Το κοινωνικό κράτος και οι δημόσιες παροχές υποβαθμίζονται, η βία και η εγκληματικότητα χτυπάει την πόρτα του κάθε πολίτη.

Κι όλοι εμείς, που βρισκόμαστε εδώ, καλούμαστε καθημερινά να δώσουμε πειστικές απαντήσεις στα δικαιολογημένα «γιατί» των πολιτών, χωρίς πάντα να τα καταφέρνουμε.

 Πρέπει λοιπόν να διαμορφώσουμε συνθήκες εμπιστοσύνης, ασφάλειας και σταθερότητας και όχι στηριγμένες σε φρούδες ελπίδες.

Ο πολίτης απαιτεί να είναι ενημερωμένος, να γνωρίζει την αλήθεια, αλλά και να υπάρξει πραγματική τιμωρία των ενόχων.

 Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πράγματι πολλά πρέπει να γίνουν.

Πρέπει ο Προϋπολογισμός να πετύχει τους στόχους του, να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή με υγιείς αυστηρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς για όλους εκείνους που τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ακόμα και σήμερα, ζούσαν και ζουν πλουσιοπάροχα, εις βάρος του κράτους και των συμπολιτών μας.

 Πέρα όμως από τις προσπάθειες που έγιναν μέχρι σήμερα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπήρξαν αδικίες και συνολικά και μεμονωμένα, που κατά τη γνώμη μου, πρέπει να επανορθώσουμε με δίκαιο τρόπο και αναλογικό επιμερισμό των βαρών.

 Χαρακτηριστικά αναφέρω:

· ΦΠΑ, δεν τον αποδίδει σχεδόν κανένας, πρέπει να μειωθεί. Επαναφέρω μία παλαιότερη πρότασή μου. Όσες συναλλαγές γίνονται μέσω πιστωτικών καρτών, να παρακρατείται ΦΠΑ. Παράλληλα βέβαια πρέπει να μειωθούν οι τιμές σε βασικά είδη, αλλά και σε υπηρεσίες.

· Ασφαλιστικές εισφορές. Είναι πολύ υψηλές. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Για έναν εργάτη οικοδομικό που παίρνει 40 ευρώ μεροκάματο, πληρώνει ο εργοδότης για το ένσημο 85 ευρώ επιπλέον των 40.

· Το ακίνητο τέλος μέσω της ΔΕΗ. Παρά τις τελευταίες διορθωτικές κινήσεις που έγιναν, παραμένουν πολλές αδικίες. Αναφέρω την περίπτωση που και οι αντικειμενικές αξίες σε πολλές περιπτώσεις είναι μεγαλύτερες από τις πραγματικές, αλλά δεν μπορεί να χρεώνονται με τον ίδιο συντελεστή τα υπόγεια, οι βοηθητικοί χώροι με τους ορόφους ή με τα πολυτελή διαμερίσματα.

· Όσον αφορά τα ΙΧ η φορολόγηση πρέπει να συνυπολογίζει την εργοστασιακή αξία. Αναφέρω ένα παράδειγμα. Ένα ΙΧ χαμηλού κόστους –να μην αναφέρω ποσό, αλλά ακόμα και 14.000 να είναι, μπορεί να είναι δύο χιλιάδες κυβικά, κάτω των δέκα ετών- πληρώνει έκτακτη εισφορά 500 ευρώ και τέλη κυκλοφορίας 660 ευρώ. Όμως, ένα πολυτελές αυτοκίνητο που είναι λίγο κάτω από τα δύο χιλιάδες κυβικά δεν πληρώνει καθόλου έκτακτη εισφορά. Νομίζω ότι είναι αδικία.

· Αυθαίρετα. Όσες παρατάσεις κι αν δοθούν, εάν δεν μειωθούν δραστικά τα πρόστιμα, δεν πρόκειται να γίνει τακτοποίηση. Μένω στην Περιφέρεια Αττικής όπου είναι το μεγαλύτερο μέρος των αυθαιρέτων και οι άνθρωποι θέλουν, αλλά δεν μπορούν να τα τακτοποιήσουν. Με τις μειώσεις των μισθών, με την ανεργία, τις έκτακτες εισφορές κι όλα αυτά, δεν τους το επιτρέπουν. Βέβαια, δεν φτάνει μόνο το πρόστιμο. Πρέπει να γίνουν κι άλλες διορθωτικές κινήσεις. Μέσα από την τακτοποίηση έχουν προκύψει πολλές αδικίες και πολλές διορθώσεις που πρέπει να γίνουν.

· Επίσης, επανειλημμένα είχα προτείνει ότι σ’ αυτήν τη δύσκολη περίοδο, κανείς δεν μπορεί να παίρνει πέρα από μία σύνταξη ή ένα μισθό από το δημόσιο και αυτά με ανώτατο πλαφόν.

 Αγαπητοί συνάδελφοι, είναι αναγκαίο να προωθηθούν θεσμικές αλλαγές που θα διασφαλίζουν ένα πολιτικό σύστημα μακριά από συμφέροντα, οικονομικά και πελατειακές σχέσεις, με κανόνες πάντα αξιοκρατίας, διαφάνειας. Πρέπει άμεσα να ξεκινήσει ένας ευρύτερος διάλογος από το κράτος και την κοινωνία, εν όψει της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης.

Συγκεκριμένα προτείνω,

1. Να ελέγχονται οι πολιτικοί και όσοι κρατικοί λειτουργοί διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα από τους πολίτες ανά πάσα στιγμή, πόθεν έσχες, βουλευτική ασυλία, αλλά και για τα όποια προνόμια λαμβάνουν.

2. Πολιτική και οικονομική εξυγίανση των κομμάτων.

3. Κωδικοποίηση νόμων, ώστε να είναι απλοί και κατανοητοί για όλους.

4. Συνέχιση της προσπάθειας για άμεση και αμερόληπτη απονομή της δικαιοσύνης.

5. Άρση τραπεζικού απορρήτου για οικονομικά εγκλήματα και τους καταθέτες του εξωτερικού.

 Αγαπητοί συνάδελφοι, η Ευρώπη σήμερα δείχνει ότι δεν είναι η Ευρώπη των προηγούμενων δεκαετιών.

Τότε κύριοι στόχοι ήταν η σύγκλιση των οικονομιών, η αλληλεγγύη των κρατών για μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική.

Το τελευταίο όμως διάστημα παρακολουθούμε ότι η κρίση επεκτείνεται και σε άλλες χώρες.

Μπορεί βέβαια η Ελλάδα να είναι ο πιο αδύναμος κρίκος, αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό.

Επιβάλλεται να επικρατήσει ψυχραιμία, συνεννόηση και ενότητα, ώστε να διατηρηθεί η ευρωπαϊκή συνοχή και να αντιμετωπίσουμε συλλογικά τα όποια προβλήματα προκύπτουν.

Όμως, ως Έλληνες όταν διαπιστώνουμε ότι υπάρχει η παραμικρή υπόνοια εθνικής προσβολής, η αντίδρασή μας πρέπει να είναι άμεση, συνολική και συντονισμένη.

 Αγαπητοί συνάδελφοι, όσες διαρθρωτικές αλλαγές κι αν κάνουμε, εάν δεν βγούμε από την ύφεση που σημαίνει φτώχεια και ανεργία, δεν θα υπάρχει ελπίδα και προοπτική. Πρέπει να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες της χώρας μας.

1. Με την κτηνοτροφική και αγροτική παραγωγή. Η ύπαιθρος πρέπει να ξαναπρασινίσει. Δεν μπορούμε να εισάγουμε περισσότερα απ’ ό,τι εξάγουμε.

2. Ο τουρισμός, η ναυτιλία, οι εναλλακτικές μορφές.

3. Επίσης, ένα πολύ μεγάλο μέρος της ανεργίας οφείλεται στην πτώση των επαγγελμάτων που έχουν σχέση με τις οικοδομικές εργασίες. Να ολοκληρωθούν οι υπό ένταξη περιοχές, να ξεκινήσουν τα μεγάλα έργα, οι δημόσιες επενδύσεις για τους καλλικρατικούς δήμους και την περιφερειακή αυτοδιοίκηση.

Κλείνοντας, αγαπητοί συνάδελφοι, αν και είμαι Βουλευτής δύο χρόνων, δεν σημαίνει ότι κανείς εξαιρείται των ευθυνών του.

Αν όμως όλα αυτά τα παραπάνω μείνουν απλές διαπιστώσεις και δεν δώσουμε χειροπιαστές απαντήσεις στα «γιατί» των πολιτών, στις επικείμενες εκλογές, οι πολίτες θα δώσουν τις δικές τους απαντήσεις και τα δικά τους μηνύματα.

Παρόλα αυτά αισιοδοξώ ότι με συστηματική δουλειά θα τα καταφέρουμε. Ευχαριστώ πολύ. Ψηφίζω τον Προϋπολογισμό.