H ‘’χαμένη ψήφος’’ και η χαμένη τιμή της αριστεράς

Παναγιώτης Μαυροειδής*

Περισσεύουν αυτές τις μέρες οι τεχνικές αναλύσεις για την ‘’ματαιότητα της ψήφου’’ σε σχηματισμούς που ενδεχομένως να βρεθούν κάτω από το όριο του 3% που φασιστικά και αυθαίρετα έχει θέσει το άθλιο πολιτικό σύστημα,  μέσω των αστικών κομμάτων.

Είναι παλιά συστημική θεωρία αυτή. Έχει χρησιμοποιηθεί τόσες και τόσες φορές από τις δυνάμεις του συστήματος ενάντια στην αριστερά.

Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι σε αυτή τη  σύντομη προεκλογική περίοδο,   σε εραστές  της θεωρίας  της ‘’χαμένης ψήφου’’, έχουν μετατραπεί και τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Την επιστρατεύουν ενάντια στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο σχηματισμός της αντικαπιταλιστικής αριστεράς που απαρτίζεται από αγωνιστές του κοινωνικού κινήματος και της επαναστατικής  πολιτικής πάλης, δίνει ένα θαρρετό αγώνα με σαφή λόγο. Προτάσσει την ανάγκη της ανατροπής της επίθεσης ενάντια σε λογικές ‘’Δευτέρας Παρουσίας’’, είτε στην εκδοχή της ‘’λαϊκής εξουσίας’’   του τύπου μιας νέας Σοβιετικής ένωσης, είτε στην εκδοχή μιας δημοκρατικής μετασχηματισμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Προβάλλει ένα άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο, απάντησης στην καπιταλιστική κρίση, την ΕΕ και την ελληνική οικονομική πολιτική ολιγαρχία. Με το όπλο του ξεσηκωμού και της εξέγερσης του οργανωμένου λαού. Χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες και μανίες για την διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης, που αποδεικνύονται όλο και πιο μάταιες.

Η απήχηση που έχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολύ σημαντική. Ξεπερνάει τα επίπεδα των Περιφερειακών εκλογών, όπου είχε κινηθεί πάνω από 2%. Ανεξάρτητες έρευνες που δεν είναι ‘’επί χρήμασι’’, όπως αυτή του Πανεπιστημίου Πατρών, δείχνουν δυνατότητα σπασίματος του ορίου του 3%. Κάτι τέτοιο θα ήταν ένα ισχυρό πολιτικό σήμα βαριάς καταδίκης του μαύρου μετώπου, αλλά και ηχηρό μήνυμα υπέρ μιας αναγκαίας ανατρεπτικής λογικής.

Και έρχονται τώρα  ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ να ισχυριστούν ότι  ‘’η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι χαμένη’’.

Θα κάνουμε τρείς καλόπιστες παρατηρήσεις.

Πρώτα από όλα, γιατί, αλήθεια, τόση μειωμένη αυτοπεποίθηση; Από τα σχεδόν 3 εκατομμύρια ανθρώπους που είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, δεν φαίνεται να μένουν στο μαντρί πάνω από ένα εκατομμύριο. Αλλά και η ΝΔ χάνει σχεδόν το 40% της δύναμης της. Δεν στοχεύει η κοινοβουλευτική αριστερά να κερδίσει με το σπαθί της και την πολιτική της αυτόν τον κόσμο; Τον θεωρεί άραγε απλησίαστο και έχει ορμήσει με τόση κακία ενάντια σε μια αγωνιστική αντικαπιταλιστική φωνή; Γιατί, τόση μιζέρια;

Δεύτερον,  τι προσθέτει περισσότερο στην αριστερά; Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το απαραίτητο μισό ή ένα τοις εκατό για να μπεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή, αν συμβεί, θα σημάνει αμέσως κοντά στους 10 επιπλέον κομμουνιστές και αριστερούς βουλευτές. Ενώ, αν, με τη θεωρία της ‘’χαμένης ψήφου’’, πάνε στο ΚΚΕ ή στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σημαίνει παρά 1-2 βουλευτές παραπάνω.

Τρίτο και σπουδαιότερο: Υπάρχουν αριστεροί που θεωρούν ότι υπάρχουν πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες χαμένοι; Δηλαδή οι απεργίες διαρκείας στον ALTER ή στη ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ, αν δεν έχουν ένα άμεσο αποτέλεσμα, εδώ και τώρα, η αριστερά θα τις θεωρεί ‘’χαμένες υποθέσεις’’; Και οι διαδηλώσεις μας, ο σκληρός αγώνας ενάντια στα μνημόνια, τα χαράτσια, τη λιτότητα, τις απολύσεις, είναι και αυτός ‘’χαμένος’’, αν δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα, ή  αν ‘’δεν βγάζει βουλευτή’’; Και ο Τσε ‘’πήγε τζάμπα’’ στα βουνά διότι δεν πρόλαβε να δει ‘’αριστερή κυβέρνηση’’ στη Βολιβία μήπως; Όχι και έτσι, ‘’για μια χούφτα ψήφους’’ καλοί μας σύντροφοι…

Έτσι αντιμετωπίζουν οι φορείς της κοινοβουλευτικής αριστεράς, την στράτευση χιλιάδων εργαζομένων και νεολαιών αγωνιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την υπόθεση της επαναστατικής χειραφέτησης και κομμουνιστικής απελευθέρωσης; Θα πρέπει να ανησυχήσουμε σε αυτή την περίπτωση.

Να αντιπαρατεθούμε, ναι. Για το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Για το νικηφόρο εργατικό κίνημα που δεν έχουμε. Για την ΕΕ και πως θα ξεφύγουμε από την τανάλια της. Για τον σύγχρονο κομμουνισμό που απαιτεί η εποχή μας. Για το πώς θα νικήσει το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού.  Αλλά με ένα συντροφικό πολιτικό πολιτισμό. Πάνω στα προγράμματα και τις ιδέες. Μακριά από την αλληλοαπαξίωση και τα δάνεια μιας πρόστυχης αστικής πολιτικής ανηθικότητας. Το χρωστάμε στον αγώνα της αριστεράς και του λαϊκού κινήματος.

Καμιά ταλάντευση.

Μαύρο στο μαύρο μέτωπο.

Ισχυρό μήνυμα αντικαπιταλιστικής ανατροπής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή.

Από όλες τις τιμωρίες διαλέγουμε την πιο βαριά, την πιο συνειδητή, την πιο αποφασιστική

Να τα τινάξουμε όλα στον αέρα και εκεί. Και μέσα στη Βουλή που έχει κηρύξει το λαό ως εχθρό. Ο λαός θα νικήσει. Η χούντα ΕΕ, ΔΝΤ και ελληνικής ολιγαρχίας, μαζί με τους άθλιους πολιτικούς υπηρέτες τους, θα σαρωθούν. Και θα είναι ντάλα μεσημέρι…

* Yποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ