''το συντομότερο δυνατό...''

Η αστυνομία ζητάει από την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., όλα τα στοιχεία ταυτότητας και επικοινωνίας των μελών που συμμετέχουν στα όργανα της.

Μη φανταστείτε ότι αναφέρεται μόνο στα μέλη της Διοίκησης. Η αστυνομία γνωρίζει πολύ καλύτερα και από τις εκφυλισμένες γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες ότι συνδικάτο ίσον όλοι οι εργαζόμενοι και όχι οι καρέκλες των δοσμένων. Για αυτό απαιτεί να έχει σε μια κόλλα χαρτί τα ονόματα:

• των μελών του Γενικού Συμβουλίου, της  Εκτελεστικής Επιτροπής και Ελεγκτικής Επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ
• των εργαζομένων που απαρτίζουν τα Διοικητικά Συμβούλια των Πρωτοβάθμιων Συλλόγων-Μελών της Ομοσπονδίας
• μα και όλων των αντιπροσώπων στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας!

Πρόσχημα της απίστευτης αυτής αξίωσης εκ μέρους της Ελληνικής Αστυνομίας είναι η προκαταρκτική εξέταση για την δήθεν παράβαση του άρθρου 309 του Ποινικού Κώδικα σε συνδυασμό με το άρθρο 45 του Π.Κ. (επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά συναυτουργία), «πράξεις», που όπως αναφέρει στο έγγραφό της προς την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. η Διεύθυνση Ασφαλείας Αττικής «έλαβαν χώρα την 13-10-2011 στην Αθήνα κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Κ.Ε.Δ.Ε.».

Αν το πράγμα σταματούσε εδώ, θα είχαμε  δεί τη μισή πλευρά του προβλήματος. Ένας -δύο πρόθυμοι της ΔΑΚΕ για παράδειγμα και ένα ψάξιμο λίγων λεπτών στο διαδίκτυο, μάλλον θα αρκούσε για να βρεθούν οι πληροφορίες που θέλει το αστυνομικό κράτος.

Έχουμε και παρακάτω όμως.

Τα στοιχεία αυτά η αστυνομία δεν τα ζητάει  από το ''συνδικαλιστικό'' της ασφάλειας, αλλά τα απαιτεί δημόσια και επίσημα από την ΠΟΕ-ΟΤΑ και μάλιστα τα απαιτεί ''το συντομότερο δυνατό''!

Σημασία έχει αυτό που ζητάει η Ασφάλεια Αττικής από τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ, αλλά και  ο τρόπος που το απαιτεί και το δρομολογεί.

Το πρώτο μας λέει ότι τα εργατικά δικαιώματα και η εργατική δράση είναι εκτός πλασίου της νέας μνημονιακής νομιμότητας που επιβάλλεται προς μακροημέρευση του ευρώ, των δανειστών και της στενότητας ρευστού των καημένων των βιομηχάνων που δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα τους.

Το δεύτερο, μας λέει κάτι ακόμη πιο σημαντικό. Το άδικο που βαφτίστηκε νόμος, δε θα επιβληθεί μόνο με Βενιζέλειες αρλούμπες όπως η περίφημη δήλωση ''ότι η Ελλάδα θα βοηθήσει με την τεχνογνωσία της για την έξοδο της Ουκρανίας από την κρίση'', αλλά με την επιβολή ανοιχτής ''κοινοβουλευτικής''  χούντας, όπου παράνομη δεν θα είναι μόνο η δράση για την ανατροπή της, αλλά- και αυτό είναι το σπουδαιότερο- η άρνηση συνεργασίας των εργαζομένων  για την επιβολή της.

Κοντολογίς: Στη φασιστική χούντα που γνώρισε η Ελλάδα στην γνωστή επταετία που έσβησε η εξέγερση του Πολυτεχνείου, το δόγμα ήταν: ''Μη μιλάς, μη κινείσαι, άσε μας ήσυχους στον εξανδραποδισμό της δημοκρατίας και στο κοινωνικό πλιάτσικο και δε θα σε πειράξουμε''. Τώρα, στην ευρωκρατική χούντα της εποχής της καπιταλιστικής κρίσης, το δόγμα γίνεται: ''Αν μείνεις σιωπηλός και άπραγος και δε συμμετέχεις ανοιχτά και δραστήρια στην εργατική γενοκτονία και στην οργανωμένη κατάδοση των γύρω σου, είσαι εξ ορισμού παράνομος''.

Αυτό λέγεται ολοκληρωτικός κοινωνικός και πολιτικός πόλεμος στον κόσμο της εργασίας και στο δικαίωμα να ζεί, να αγωνίζεται, να αναπνέει και να σκέφτεται ελεύθερα. Και σε αυτό τον πόλεμο δε θα βγούμε νικητές με λογικές ανάθεσης, αναμονή της κάλπης και κυβρενητικές εναλλαγές. Απλά θα ξυπνήσουμε δεμένοι χειροπόδαρα. 

Όχι, το δίλημμα δεν είναι πλέον  ''υποταγή ή αντίσταση'', μα ''ανατροπή ή θάνατος''.