Χρειάζεται κάτι πραγματικά νέο ο κεντροδεξιός χώρος

Του Γιώργου Αγαλιώτη

Ο μεγάλος δεύτερος νέος πόλος της κεντροδεξιάς δε θα προέλθει από συνενώσεις υπαρχόντων μικρών αποτυχημένων σε εκπροσώπηση παλιών και νέων σχηματισμών.Τα γεγονότα τα οποία έχουν προηγηθεί και το γύρισμα της πλάτης από χιλιάδες πρώην στελέχη και ψηφοφόρους δεν αφήνουν περιθώρια για αυτό, όσο κι αν πιέζει ο ευρωπαϊκός παράγοντας.


Η ένωση φυσικά είναι θεμιτή προκειμένου η συστράτευση των όποιων δυνάμεων έχουν απομείνει ,να δώσει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα στις επερχόμενες εκλογές.
Παρόλα αυτά διακινδυνεύω τη πρόβλεψη πως δυστυχώς δε θα έχει αποτέλεσμα.
Ο χώρος για να εκπροσωπηθεί χρειάζεται καταρχάς νέα ηγεσία(δεν εννοώ μόνο ηγέτη) που να εμπνεύσει 'ξανά' , κατά δεύτερον προσκλητήριο για συστράτευση σε όλους σε ισότιμη βάση και τρίτον χρονοδιάγραμμα, στρατηγική και σύνθεση θέσεων-λύσεων(πραγματικά επεξεργασμένων).
Το όνομα είναι επίσης ένα θέμα(καλό θα ήταν να μην έχουμε αντιγραφή από την ανάποδη) αλλά τα βασικά παραμένουν τα ανωτέρω.
Το νέο σχήμα πρέπει να είναι πραγματικά νέο και να εμπεριέχει όλους χωρίς αποκλεισμούς.Μόνο έτσι θα είναι ελκυστικό.
Όσο δε προσφέρουμε κάτι πραγματικά φρέσκο, καινοτόμο,ελκυστικό χωρίς όρους και αποκλεισμούς προκοπή μη περιμένετε.
Ο κόσμος και οι περισσότεροι από μας αυτό περιμένουν όχι .....ανακυκλώσεις.
Αυτά τα κάνουν οι 'συστημικοί παλαιοκομματικοί'.
Ο Σταύρος έκανε μια καλή αντιγραφή στο κεντροαριστερό χώρο.
Όλοι (μα όλοι) εμείς μπορούμε να συνθέσουμε τον αυθεντικό 'κεντροδεξιό' χώρο.
Φθάνει να το πιστέψουμε.
Αυτή δυστυχώς είναι η πικρή αλήθεια.
Προς το παρόν αναμονή!!