ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ύπαρξη της πόλης των Μεγάρων ξεκινά από την Νεολιθική εποχή. Μετά την κάθοδο των Δωριαίων εγκαταστάθηκαν στην περιοχή των Μεγάρων πληθυσμοί δωρικής καταγωγής, εκτοπίζοντας αρχαιότερους πολιτισμούς Ιώνων και Βοιωτών που ήταν εγκατεστημένοι στην περιοχή. Οι νέοι κάτοικοι που ονομάστηκαν Μεγαρείς δημιούργησαν ένα νέο κράτος με έδρα τα Μέγαρα.

Ο Παυσανίας την ονομασία τους την αποδίδει στα <<μέγαρα>> τα ιερά της θεάς Δήμητρας, ενώ ο Ηρόδοτος και ο Στέφανος ο Βυζάντιος την αποδίδουν στον ήρωα Μεγαρέα γιο του Ποσειδώνα.

Τα Μέγαρα γνώρισαν μεγάλη ακμή και αποτέλεσαν μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας. Αξιολογότατοι επιστήμονες, φιλόσοφοι, μηχανικοί, ποιητές ήταν η προσφορά των Μεγάρων στην ανθρωπότητα. Ο Ευπαλίνος, ο Ευκλείδης, ο Στίλπων, ο Όρσιππος, ο Θέογνης, ο Σουσαρίων, ο Ηρόδικος,  και τόσοι άλλοι έδωσαν τα φώτα τους σε όλους τους τομείς της διανόησης, της τέχνης, της μηχανικής.

Οι Μεγαρείς ανήσυχα πνεύματα θέλοντας να επεκτείνουν τη δύναμη και την κυριαρχία τους, ίδρυσαν  τουλάχιστον ένδεκα αποικίες σε Δύση και Ανατολή όπως το Βυζάντιο, τα Υβλαία Μέγαρα, τη Σελινούντα, τη Συλημβρία, την Χαλκηδόνα, τον Αστακό,  την Ηράκλεια.

Στο πέρασμα των αιώνων από την αρχαία, την Ρωμαϊκή, την Βυζαντινή εποχή, από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας όπου οχυρώθηκαν πίσω από τα τείχη της Αγίας Τριάδας ως τα χρόνια μας ο μεγαρικός λαός διαφύλαξε την πολιτιστική του ταυτότητα, το περήφανο όνομά του με θυσίες και αγώνες ενάντια σε κατακτητές και σε δεινά.

Μέχρι πρόσφατα τα Μέγαρα ήταν πρωτεύουσα της επαρχίας Μεγαρίδος. Η Μεγαρίδα κάλυπτε το κομμάτι γης ανάμεσα στον Κορινθιακό κόλπο και τον Σαρωνικό, με το πλεονέκτημα να έχει πρόσβαση σε δυο θάλασσες. Η επαρχία Μεγαρίδος δημιουργήθηκε αρχικά με την διοικητική διαίρεση του 1833 ως μια από τις πέντε αρχικά επαρχίες του νομού Αττικής και Βοιωτίας. Καταργήθηκε στην συνέχεια με την διοικητική διαίρεση του 1836 η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα και επανασυστάθηκε το 1848. Η επαρχία περιλάμβανε αρχικά και την Σαλαμίνα η οποία το 1964 ενσωματώθηκε στην επαρχία Πειραιά. Καταργήθηκε το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας.

Παρατηρούμε μια συνεχώς παρακμιακή πορεία της πόλης η οποία εντείνεται τα τελευταία χρόνια. Την ισχυρή κληρονομιά που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας με ηρωισμό και σθένος, η δική μας γενιά απροβλημάτιστα, είτε λόγω αδράνειας, είτε υποκύπτοντας σε πιέσεις λόγω συγκυριών είναι έτοιμη να εκχωρήσει και να απαρνηθεί. Τα Μέγαρα όχι μόνο δεν είναι έδρα της σημερινής αντιπεριφέρειας Δυτ. Αττικής όπως θα ήταν φυσικό λόγω της ιστορικής συνέχειας, αλλά συνεχώς αποδυναμώνονται με την απομάκρυνση των δημόσιων υπηρεσιών. Και σαν να μη φθάνει αυτό, μόνοι μας, οικειοθελώς συμφωνούμε να αλλοιώσουμε το κύριο γνώρισμα της ταυτότητάς μας. Να αλλοιώσουμε το όνομα της ιστορικής μας πόλης. Η μετονομασία του δήμου μας δεν είναι μία απλή απόφαση. Είναι ένα ορόσημο στην μακραίωνη ιστορία της. Είναι το τέλος και η απαξίωση μιας ένδοξης και ξακουστής πορείας. Και δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα. Ακόμη και αν δεν μπορούμε να ισχυροποιήσουμε την πόλη που παραλάβαμε, έχουμε χρέος να τη διαφυλάξουμε και να την παραδώσουμε στα παιδιά μας, με την ελπίδα να είναι αυτά ικανότερα.

Ο δήμος Μεγάρων πρέπει να παραμείνει δήμος Μεγάρων. Αδιαπραγμάτευτα και αδιαφιλονίκητα. Οι διοικήσεις του δήμου δεν δικαιούνται και ούτε μπορούν να παίρνουν τόσο σημαντικές και ιστορικές αποφάσεις. Μερικά θέματα δεν πρέπει να αγγίζονται  <<ελαφρά τη καρδία>>, κατά το δοκούν.

Σεβόμαστε και τιμάμε το λαό της Ν. Περάμου. Είναι φίλοι μας και συμπορευόμαστε στον ίδιο δήμο. Πρέπει όμως και αυτοί να κατανοήσουν ότι δεν είναι δυνατόν μια πόλη χιλιάδων ετών να απεμπολήσει το δικαίωμα διατήρησης του ονόματός της.

Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι μια λανθασμένη απόφαση που δεν έπρεπε να έχει ληφθεί. Όσοι δημοτικοί σύμβουλοι ψήφισαν την μετονομασία ανεξάρτητα από τον συνδυασμό που ανήκουν πρέπει να αναγνωρίσουν το mea culpa. Ήταν μια λάθος απόφαση. Ένα λάθος ψήφισμα. Και τα λάθη πρέπει να διορθώνονται. Γιατί όπως λέει και ο Κομφούκιος το μεγαλύτερο λάθος είναι να μη διορθώνει κανείς τα λάθη του.

                                              Ευάγγελος Δαλάκας

                               Πρόεδρος Ομοσπονδίας Σ. Κινέττας