Τοποθέτηση του Γιώργου Πάντζα στο νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό

Στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό τοποθετήθηκε ο Βουλευτής Αττικής και συντονιστής για θέματα αθλητισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάντζας. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του:

«Κυρίες και κύριοι βουλευτές. Το θέμα της οπαδικής βίας και η αντιμετώπισή της θα πρέπει να ενώνει και όχι να χωρίζει. Αυτό για όλα όσα έχουν ακουστεί μέχρι τώρα. Είναι ένα φαινόμενο με παγκόσμιες διαστάσεις που δυστυχώς λαμβάνει χώρα ακόμα και στα πιο προηγμένα και οργανωμένα κράτη. Ακόμα και σε χώρες που η παιδεία, καθώς και η αθλητική διαπαιδαγώγηση των νέων, αποτελούν προτεραιότητα του κοινωνικού κράτους. Εδώ όμως, στην χώρα των μνημονίων, των κοινωνικών αντιθέσεων, των κοινωνικών αυτοματισμών, αποτελεί ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί.

Πόσοι από εμάς δεν έχουμε τύχει θεατές σε σκηνές άγριου ξυλοδαρμού σε γήπεδο; Έστω και από την τηλεόραση. Πόσοι από εσάς εδώ σε αυτή την αίθουσα, θα παίρνατε τον μικρό σας γιο, το εγγόνι σας, την οικογένειά σας και θα πηγαίνατε στο γήπεδο να παρακολουθήσετε έναν αγώνα; Έστω και τοπικό; Νομίζω κανένας σας. Και ο λόγος είναι ότι, τα γήπεδα και τα στάδια που συγκεντρώνουν μεγάλες λαϊκές μάζες, έχουν μετατραπεί σε αρένες. Αρένες που μέσα και έξω από αυτές ζει και βασιλεύει ένα παράπλευρο και παρασιτικό σύστημα ανομίας. Αρένες, με οργανωμένους στρατούς μέσα και έξω από αυτές.

Τι έχει λοιπόν, συμβεί στην χώρα αυτή και δεν καταφέραμε να περιορίσουμε το φαινόμενο; Δεκαετίες τώρα. Γιατί, ενώ η πολιτεία ψήφισε νόμους, και μάλιστα δρακόντειους, αυτοί δεν εφαρμόστηκαν ποτέ; Γιατί, ενώ σε άλλες χώρες, Ευρωπαϊκές και μη, βλέπουμε οικογένειες στα γήπεδα να απολαμβάνουν έναν αγώνα, εδώ δεν περνάμε ούτε απ έξω; Η εξήγηση είναι απλή. Η αλληλοεξυπηρέτηση των δύο παικτών. Από τη μια των μεγαλοεπιχειρηματιών, που με την βοήθεια του παλιού δικομματισμού, επένδυσαν στην εξαθλίωση, τη φτώχια, την ανέχεια, και το φόβο, προκειμένου στις πλάτες ενός αθλητικού συλλόγου, να περάσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Και από την άλλη η ίδια η πολιτεία, που θεώρησε όλα αυτά τα χρόνια το γήπεδο, ως κυματοθραύστη των πραγματικών κοινωνικών συγκρούσεων και το πεδίο εκτόνωσης της λαϊκής οργής, προκειμένου να ενισχύσει το σκληρό σύστημα των πελατειακών σχέσεων που δημιούργησε.

Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη και εντατική προσπάθεια από όλους για να αντιμετωπιστεί η βία. Χρειάζεται την συμμετοχή όλων των τομέων ενός οργανωμένου κράτους δικαίου. Χρειάζεται τόλμη, για ρήξη. Η κυβέρνηση λοιπόν και το Υπουργείο, κάνει την αρχή. Κάνει ένα πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση με το παρόν νομοσχέδιο. Ένα βήμα θαρραλέο και ουσιαστικό. Με αυστηρές ποινές και υψηλά διοικητικά πρόστιμα σε όσους εμπλέκονται σε φαινόμενα βίας. Μπαίνει τέλος στην συλλογική και αόριστη ευθύνη, που λειτούργησε ως εργαλείο συγκάλυψης αξιόποινων πράξεων, σε αντίθεση με τα όσα ακούστηκαν από προηγούμενους ομιλητές. Η ευθύνη προσωποποιείται και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Από εδώ και πέρα, ο φίλαθλος κόσμος θα γνωρίζει ποιος διέπραξε τι, αλλά και ποιος επέβαλε την όποια ποινή ή πρόστιμο. Ο αρμόδιος Υπουργός για τον Αθλητισμό αναλαμβάνει την ευθύνη, της επιβολής αυτών των προστίμων. Είμαι βέβαιος ότι με την ρύθμιση αυτή, εξασφαλίζεται το αδιάβλητο της διαδικασίας, αφού κανείς Υπουργός δεν θα θελήσει να παρεκκλίνει της νομοθεσίας γιατί θα γνωρίζει ότι εάν το πράξει θα του αποδοθεί ευθύνη.

Τέλος λοιπόν στο, ‘’δεν είδα, δεν άκουσα, δεν είναι αρμοδιότητα μου’’. Όλοι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Τέλος στην ασυδοσία της περίφημης αυτονομίας της ΕΠΟ, χωρίς όμως να θίγουμε το αυτοδιοίκητο και την οργάνωση του αθλήματος στην βάση των κανονισμών των διεθνών και ευρωπαϊκών ομοσπονδιών. Καμία ΕΠΟ, καμία αθλητική ομοσπονδία δεν θα αποτελεί νησίδα στον ωκεανό απέναντι στο σύνταγμα και τους νόμους. Και συγκεκριμένα για το άρθρο 15, για να τελειώνουμε. Και απευθύνομαι τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στην συμπολίτευση. Η ελληνική κυβέρνηση και ο Αρμόδιος Υπουργός, διαβουλεύτηκε και συζήτησε σε ανοικτή γραμμή, με την UEFA και την FIFA. Τα ουσιαστικότερα ζητήματα έχουν συμφωνηθεί και τεθεί στον Νόμο. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ λοιπόν ΑΠΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ. Όπως  πολλοί κινδυνολογούσαν. Καλόπιστα λοιπόν να συναινέσουμε όλοι σε αυτό, και να πάμε παρακάτω.

Συνεχίζω..

Το νομοσχέδιο βάζει φραγμούς στο κλίμα της όξυνσης. Κλίμα που ανατροφοδοτείται από τις αθλητικές εφημερίδες, τους αθλητικούς ραδιοσταθμούς αλλά και τις διοικήσεις. Συμμαζεύεται το τοπίο που έχει δημιουργηθεί με τις φίλαθλες οργανώσεις ομάδων. Το σημαντικότερο όμως που κάνει το νομοσχέδιο αυτό, είναι το μήνυμα που περνάει και η βούληση του Υπουργείου και της Κυβέρνησης, για καμία ανοχή στην ανομία και σε κάθε αξιόποινη πράξη.

Κλείνω με το εξής.

Το νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι βουλευτές, αποτελεί πρόκληση για όλους εμάς. Ανεβάζει τον πήχη, και θέτει προ των ευθυνών, πρώτα πρώτα, την ίδια την πολιτεία. Είναι στο χέρι όλων των εμπλεκόμενων φορέων, το νομοσχέδιο αυτό να πετύχει στην εφαρμογή του. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Οφείλουμε να στηρίξουμε την προσπάθεια του Υπουργού, γιατί η αθλητική βία αφορά όλους μας και τον καθένα ξεχωριστά. Αφορά την νεολαία μας, την κοινωνία, τον ίδιο τον αθλητισμό ως αγαθό. Σας ευχαριστώ.»